ಶ್ರೀ:
ಶ್ರೀಮತೇ ಶಠಕೋಪಾಯ ನಮ:
ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮ:
ಶ್ರೀಮದ್ ವರವರಮುನಯೇ ನಮ:
ಶ್ರೀ ವಾನಾಚಲ ಮಹಾಮುನಯೇ ನಮ:
<< ಓದುಗರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ (ರೀಡೆರ್ಸ್ ಗೈಡ್)
ಶ್ರೀಮನ್ ನಾರಾಯಣನು, ತನ್ನ ಅತಿಯಾದ ಕರುಣೆಯಿಂದ, ಸಂಸಾರಿಗಳನ್ನು (ಮರಣ-ಜನನ ಎಂಬ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲಿಕಿರುವ ಜೀವಾತ್ಮ) ಉದ್ದರಿಸಲು, ಬ್ರಹ್ಮನಿಗೆ ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು (ವೇದವನ್ನು) ತಿಳಿಯಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ವೇದವು, ವೈದಿಕರಿಗೆ ಉನ್ನತವಾದ ಪ್ರಮಾಣವು. ಪ್ರಮಾತಾ (ಆಚಾರ್ಯನ್), ಪ್ರಮೇಯವನ್ನು (ಎಂಪೆರುಮಾನ್) ಪ್ರಮಾಣದಿಂದ ಮಾತ್ರ (ಶಾಸ್ತ್ರ) ನಿರ್ಧರಿಸಲಾಗುವುದು. ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ತನ್ನ “ಅಕಿಲ ಹೇಯ ಪ್ರತ್ಯನೀಕತ್ವಮ್” (ಎಲ್ಲಾ ಕೆಟ್ಟ ಗುಣಗಳಿಗೆ ವಿರುದ್ಧ ಗುಣಗಳು) ಮತ್ತು “ಕಲ್ಯಾಣೈಕತನತ್ವಮ್” (ಎಲ್ಲಾ ಕಲ್ಯಾಣ ಗುಣಗಳು ಅವನಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದೆ) ಎಂಬ ಗುಣಗಳಿಂದ ಹೇಗೆ ಬೆರೆಲ್ಲದರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸುತ್ತಾನೊ, ಹಾಗೆಯೆ ವೇದಕ್ಕು, ಬೆರೆಲ್ಲಾ ಪ್ರಮಾಣಗಳಿಗಿಂತ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾದ ಗುಣಗಳಿವೆ:
- ಅಪೌರುಶೇಯತ್ವಮ್ – ಯಾರಿಂದಲೂ, ಸೃಷ್ಟಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲಾ (ಪ್ರತಿ ಒಂದು ಸೃಷ್ಟಿಯ ಸಮಯದಲ್ಲು ಎಂಪೆರುಮಾನ್, ವೇದವನ್ನು ಬ್ರಹ್ಮನಿಗೆ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಅದನ್ನು ಮುಂದಕ್ಕೆ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರು ಪ್ರಸರಿಸುತ್ತಾರೆ), ಆದ್ದರಿಂದ, ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ತಪ್ಪಾಗುವ ಅನುಭವ/ಗ್ರಹಿಕೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಬಾರದು.
- ನಿತ್ಯಮ್ – ಶಾಶ್ವತವಾದದ್ದು – ಆರಂಭ ಮತ್ತು ಕೊನೆ ಇಲ್ಲದ – ವೇದದ ಅಧಿಪತಿಯಾದ ಎಂಪೆರುಮಾನ್, ಈ ಗುಣವನ್ನು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ತಿಳಿಸುತ್ತಾನೆ.
- ಸ್ವತ ಪ್ರಾಮಾಣ್ಯತ್ವಮ್ – ಎಲ್ಲಾ ವೇದವಾಕ್ಯವು ಸ್ವಯಂಪೂರ್ಣ – ಬೇರೆನೂ ಬೇಕಿಲ್ಲಾ ಇದರ ಸತ್ವವನ್ನು ಸಾಬೀತುಮಾಡಲು.
ವೇದವು ಒಂದು ವ್ಯಾಪಕವಾದ ಗ್ರಂಥ. ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯನ ಸೀಮಿತ ಜ್ಞಾನ ಅರಿತ ವೇದವ್ಯಾಸ ದೇವರು, ವೇದವನ್ನು 4 ವೇದಗಳಾಗಿ ವಿಭಜಿಸಿದರು – ಋಗ್ವೇದ , ಯಜುರ್, ಸಾಮ ಮತ್ತು ಅಥರ್ವಣ ವೇದ.
ವೇದಾಂತವೆ, ವೇದದ ಸಾರ. ಉಪನಿಷದ್ಗಳ ಸಂಗ್ರಹವೇ ವೇದಾಂತಮ್ – ಇವುಗಳು ದೇವರ (ಎಂಪೆರುಮಾನ್)ತುಂಬ ಆಳವಾದ ವಿಷಯವನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತವೆ. ಉಪನಿಷದ್ಗಳು ಮಹಾನ್ ಋಷಿಗಳ ಕೊಡುಗೆ – ಆ ಮಹಾನ್ ಋಷಿಗಳು ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು (ಎಂಪೆರುಮಾನ್) ತುಂಬ ಧೀರ್ಗವಾಗಿ ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಅಂಶಗಳಿಂದ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದ್ದಾರೆ. ವೇದವು, ಆರಾಧನೆಯ ವಿಧಿ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತದೆ, ವೇದಾಂತವು-ಯಾರಿಗೆ ಆರಾಧನೆಯೊ, ಅವನ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಉಪನಿಷದ್ಗಳಲ್ಲಿ, ಪ್ರಾಕಾರಗಳು ಬಹಳ ಇವೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾದದು:
- ಐತರೇಯ
- ಬೃಹದಾರಣ್ಯಕ
- ಛಾನ್ದೋಗ್ಯ
- ಇಶ
- ಕೇನ
- ಕಠ
- ಕೌಶೀದಿಕಿ
- ಮಹಾ ನಾರಾಯಣ
- ಮಾನ್ಡುಕ್ಯ
- ಮುಂಡಕ
- ಪ್ರಶ್ನ
- ಸುಭಾಲ
- ಸ್ವೇತಸ್ವತಾರ
- ತೈತ್ತ್ರಿಯ
ವೇದವ್ಯಾಸ ದೇವರ ಮತ್ತೊಂದು ಕೊಡುಗೆ – ಬ್ರಹ್ಮ ಸೂತ್ರಮ್ – ಇದು ಕೂಡ ವೇದಾಂತದ ಒಂದು ಭಾಗ – ಇದು ಉಪನಿಷದ್ಗಳ ಸಾರ. ವೇದ ಅನಂತವು, ವೇದಾಂತವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಡಿಕೊಳ್ಳಳು ತುಂಬ ಕಷ್ಟ (ಸಾಮನ್ಯ ಮನುಷ್ಯನ ಜ್ಞಾನ ವೇದ/ವೇದಾಂತದ ಸಾರದ ಅರ್ಥವನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಳು ಸಾಧ್ಯವಿಧೆ ). ಅದಕ್ಕಾಗಿ, ವೇದ/ವೇದಾಂತವನ್ನು ಸ್ಮೃತಿ, ಇತಿಹಾಸ ಮತ್ತು ಪುರಾಣ.
- ಸ್ಮೃತಿ – ಎಲ್ಲಾ ಧರ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಸ್ಮೃತಿ. ಮಹಾನ್ ಋಷಿಗಳಾದ ಮನು, ವಿಷ್ಣು ಹರಿತ, ಯಾಗ್ಯವಲ್ಕ್ಯ..ಸಂಗ್ರಹಿಸಿರುವ ಗ್ರಂಥ
- ಇತಿಹಾಸ – ಮಹಾಭಾರತ ಮತ್ತು ಶ್ರೀ ರಾಮಾಯಣ – ಶ್ರೀ ರಾಮಾಯಣವನ್ನು ಶರಣಾಗತಿ ಶಾಸ್ತ್ರವೆಂದು ಮತ್ತೆ ಮಾಹಾಭಾರತವನ್ನು ಪಂಚಮೋ ವೇದವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ
- ಪುರಾಣ – 18 ಮುಖ್ಯವಾದ ಪುರಾಣಗಳ ಸಂಗ್ರಹ – (ಬ್ರಹ್ಮ ಪುರಾಣಮ್, ಪದ್ಮ ಪುರಾಣಮ್, ವಿಷ್ಣು ಪುರಾಣಮ್, ಇತ್ಯಾದಿ) ಮತ್ತು ಬಹುಸಂಖ್ಯೆಯ ಉಪ (ಮುನೊರ್) ಪುರಾಣಗಳ ಸಂಗ್ರಹ (ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರಿಂದ). ಈ 18 ಮುಖ್ಯವಾದ ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ, ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರು ಹೇಳಿದಂತೆ – ಯಾವಾಗ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರು ಸತ್ವ ಗುಣದಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೊ, ಆಗ ವಿಷ್ಣುವನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಯಾವಾಗ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರು ರಜೋ ಗುಣದಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೊ, ಆಗ ಸ್ವಯಂ (ಅಹಮ್) ವೈಭವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಯಾವಾಗ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರು ತಮೊ ಗುಣದಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೊ ಆಗ ಶಿವ, ಅಗ್ನಿ, ಇತ್ಯಾದಿಯರನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಇವೆಲ್ಲಾಇರವುದು ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಬೆಳಸಿಕೊಳ್ಳಲು, ಆದರೆ ಮನುಷ್ಯ ಸಂಸಾರದ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ, ಸಂಸಾರ ಎನ್ನುವ ಮಾಯೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದಾನೆ. ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ತಾನೆ ಸ್ವತಃ ಜನಿಸಿ (ಅವತಾರವೆತ್ತಿ) ಬಂದಾಗ, ಅವನ ಮೇಲೆ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಇರೊ ಅವಮರಿಯಾದೆ, ಕೋಪ , ಅವನ ಮೇಲೆ ಜಗಳ – ಇವೆಲ್ಲವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ. ಇದನ್ನು ಕಂಡ ಪರಮಾತ್ಮ, ಜೀವಾತ್ಮವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವುದು ಸೂಕ್ತವೆಂದು, ಕೆಲವು ಆಯ್ದ ಜೀವಾತ್ಮವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ, ಅವರಿಗೆ ದೋಷವಿಲ್ಲದ ದೈವಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಈ ಜೀವತ್ಮಾಗಳಿಗೆ ಆಳ್ವಾರ್ಗಳಾಗಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತಾರೆ (ಆಳ್ವಾರ್ – ಭಗವಂತನ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಅಭಿಯುಕ್ತರಾಗಿರುವರು ಎಂದು ಅರ್ಥ). 10 ಆಳ್ವಾರ್ಗಳಿದ್ದು, ಇವರಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯಸ್ಥರಾಗಿ ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ((ಪ್ರಪನ್ನ ಕುಲ ಕೂಟಸ್ತರ್/ವೈಷ್ಣವ ಕುಲಪತಿ))- 10 ಆಳ್ವಾರ್ಗಳು:
- ಪೊಯ್ಗೈ ಆಳ್ವಾರ್
- ಭೂತತ್ತಾಳ್ವಾರ್
- ಪೇಯ್ ಆಳ್ವಾರ್
- ತಿರುಮಳ್ಹಿಸೈ ಆಳ್ವಾರ್
- ನಮ್ಆಳ್ವಾರ್
- ಕುಲಸೇಕರ ಆಳ್ವಾರ್
- ಪೆರಿಯಾಳ್ವಾರ್
- ತೊಣ್ಡರಡಿಪ್ಪೊಡಿ ಆಳ್ವಾರ್
- ತಿರುಪ್ಪಾಣಾಳ್ವಾರ್
- ತಿರುಮಂಗೈ ಆಳ್ವಾರ್
ಮಧುರಕವಿ ಆಳ್ವಾರ್ (ನಮ್ಆಳ್ವಾರ್ ಶಿಷ್ಯ) ಮತ್ತು ಆಂಡಾಳ್ (ಪೆರಿಯಾಳ್ವಾರ್ ಪುತ್ತ್ರಿ), ಇವರನ್ನು ಆಳ್ವಾರ್ ಗೋಷ್ಠಿಗೆ ಸೇರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಭಗವಂತನ ಕೃಪಾಕಟಾಕ್ಷ ಮತ್ತು ದೈವಿಕ ಜ್ಞಾನ ಹೊಂದಿರುವ ಆಳ್ವಾರ್ಗಳು, ಎಂಪೆರುಮಾನ್/ಭಗವಂತನ ದೈವಿಕ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಉಪದೇಶಿಸಿದರು. ಭಗವತ್ ಅನುಭವದಲ್ಲಿ ಮುಳಿಗಿರುವ ಆಳ್ವಾರ್ಗಳು, ಅವರ ದೃಷ್ಟಿಯು ಎಂಪೆರುಮಾನರ ಮಂಗಳಾಶಾಸನದ ಮೇಲೆ.
ಜೀವಾತ್ಮಾವನ್ನು ಸಂಸಾರದಿಂದ ಮೇಲೆತ್ತಲು, ಎಂಪೆರುಮಾನ್, ಆಚಾರ್ಯರನ್ನು ತರುತ್ತಾನೆ (ನಾಥಮುನಿಗಳಿಂದ ಶುರುವಾಗಿ ಮಣವಾಳ ಮಾಮುನಿಗಳ್ (ಶ್ರೀ ವರವರಮುನಿ) ವರೆಗೆ) ಭಗವತ್ ರಾಮಾನುಜರು, ಆದಿಶೇಷನ ಅವತಾರದ ವಿಶೇಷ . ಇವರು ಗುರು ಪರಂಪರೆಯ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಭಗವತ್ ರಾಮಾನುಜರು, ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಮತ್ತು ವಿಶಿಷ್ಠಾದ್ವೈತ ಸಿದ್ದಾಂತವನ್ನು ಮಹತ್ವದ/ಅತ್ಯುನ್ನತ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಎತ್ತಿಹಿಡಿದ ಮಹಾನ್ ಆಚಾರ್ಯರು. ಮಹಾನ್ ಋಷಿಗಳನ್ನು (ಪರಾಶರ, ವ್ಯಾಸ, ದ್ರಮಿಡ, ಟಂಕ, ಇತ್ಯಾದಿ) ಅನುಕರಿಸಿದ ಭಗವತ್ ರಾಮಾನುಜರು, ವಿಶಿಷ್ಠಾದ್ವೈತ ಸಿದ್ಧಾಂತವನ್ನು ದೃಢವಾಗಿ ಪ್ರತಿಷ್ಠಿಸಿದರು. ಭಗವತ್ ರಾಮಾನುಜರು, 74 ಆಚಾರ್ಯರುಗಳನ್ನ , ಸಿಂಹಾಸನಾದಿಪತಿಗಳಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸಿ, ಅವರುಗಳಿಗೆ (ಸಿಂಹಾಸನಾಧಿಪತಿಗಳಾಗಿ) ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡಿರುತ್ತಾರೆ, ಏನೆಂದರೆ – ಯಾರಿಗೆ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ನನ್ನು ಮತ್ತು ಆ ದೈವಿಕ/ದಿವ್ಯ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಲು ಆಸೆ/ಶ್ರದ್ದೆ ಇದೆಯೊ, ಅಂತವರಿಗೆ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವತ್ವಕ್ಕೆ ಕರೆತರಬೇಕು. ಭಗವತ್ ರಾಮಾನುಜರಿಂದಲೆ, ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯವು ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾಗಿ “ಶ್ರೀ ರಾಮಾನುಜ ದರ್ಶನಮ್” ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಟ್ಟಿತು. ಆನಂತರದಲ್ಲಿ, ಅವರೆ ಮತ್ತೆ “ಮಣವಾಳ ಮಾಮುನಿಗಳ್” ಆಗಿ ಅವತರಿಸಿ, ದಿವ್ಯ ಪ್ರಬಂಧ ಮತ್ತು ಅದರ ಅರ್ಥವನ್ನು ಪ್ರಚಾರಮಾಡಿದರು.
ಅಡಿಯೆನ್ ಶ್ರೀನಿವಾಸನ್ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸನ್
ಮೂಲ: https://granthams.koyil.org/2015/12/simple-guide-to-srivaishnavam-introduction/
ರಕ್ಷಿತ ಮಾಹಿತಿ: https://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮೇಯಂ (ಲಕ್ಷ್ಯ) – https://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಂ (ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳು) – https://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಭೋಧಕರು) – https://acharyas.koyil.org
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಶಿಕ್ಷಣ/ಮಕ್ಕಳ ಪೋರ್ಟಲ್ – https://pillai.koyil.org