ಶ್ರೀಃ ಶ್ರೀಮತೇ ಶಠಕೋಪಾಯ ನಮ: ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮ: ಶ್ರೀಮತ್ ವರವರಮುನಯೇ ನಮ: ಶ್ರೀ ವಾನಾಛಲ ಮಹಾಮುನಯೆ ನಮಃ
ದಿನನಿತ್ಯದ ಜೀವನದ ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ವಂಗಿ ಪುರತ್ತು ನಂಬಿಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ವಂಗಿ ಪುರತ್ತು ನಂಬಿ ಈ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿ ಪರಿಹಾರಂಗಳ್ (ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದು) ಎಂಬ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದೊಂದಿಗೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಶ್ರೀ ಉ.ವೇ ರಾಮಾನುಜಮ್ ಅವರು ನೀಡಿದ ವಿವರಣೆಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ನಾವು ಈಗ ಈ ಗ್ರಂಥದ ಆಂಗ್ಲ ಅನುವಾದವನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಇಡೀ ಸರಣಿಯನ್ನು https://granthams.koyil.org/virodhi-pariharangal-kannada/ ನಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು.
ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನವನ್ನು https://granthams.koyil.org/2022/01/30/virodhi-pariharangal-3-kannada/ ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು
20. ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಮಾಣ ವಿರೋಧಿ ( முக்யப்ரமாண விரோதி)– ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಗಳನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿ ಅಡಚಣೆಗಳು
ಪ್ರಮಾ ಎಂದರೆ ಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ. ಪ್ರಮಾಣಂ ಎಂದರೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನ ಒದಗಿಸುವುದು.
ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವೈದಿಕರಿಂದ ಮೂರು ಬಗೆಯ ಪ್ರಮಾಣಂ ಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ
- ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ (ಗ್ರಹಿಕೆ) – ನಮ್ಮ ಇಂದ್ರಿಯಗಳಾದ ಕಣ್ಣು, ಮೂಗು, ಕಿವಿ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ಗಮನಿಸಬಹುದಾದವು. ಇದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸತ್ಯವನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದರೂ, ಇದರಲ್ಲಿ ಮಿತಿಗಳಿವೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಯಾರಿಗಾದರೂ ಅವನ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ರೋಗವಿದ್ದರೆ, ಅವನಿಗೆ ಗೋಚರಿಸುವದು ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹವಲ್ಲ. ಇನ್ನೊಂದು ಉದಾಹರಣೆಯೆಂದರೆ, ಸೀಮಿತ ಬೆಳಕು ಇದ್ದಾಗ, ಕಂಬವನ್ನು ಮನುಷ್ಯನು ಮತ್ತು ಹಗ್ಗವನ್ನು ಹಾವಿನೊಂದಿಗೆ ಗೊಂದಲಗೊಳಿಸುವುದು ಸುಲಭ. ಮರೀಚಿಕೆಯೂ ಒಂದು ತಪ್ಪು ದೃಷ್ಟಿ (ನೀರು ಇದ್ದಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ ಆದರೆ ವಾಸ್ತವದಲ್ಲಿ ಅದು ಅಲ್ಲ).
- ಅನುಮಾನಂ (ಅನುಮಾನ) – ಪೂರ್ವ ಗ್ರಹಿಕೆಯ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಿಬಂಧನೆಯನ್ನು ನಿರ್ಣಯ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಿ ಹೊಗೆ ಇದೆಯೋ ಅಲ್ಲಿ ಬೆಂಕಿ ಇರುತ್ತದೆ – ಇದು ಅನುನಾಮಕ್ಕೆ ಒಂದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಉದಾಹರಣೆಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಇದು ಮಿತಿಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷಂ ಮತ್ತು ಅನುಮಾನಂ ಎರಡನ್ನೂ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಪುರಾವೆಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
- ಶಬ್ಧಮ್ (ಅಧಿಕೃತ ಗ್ರಂಥಗಳು) – ವೇದಮ್ ಅನ್ನು ಮಾನ್ಯ ಜ್ಞಾನಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಅಧಿಕೃತ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸಾರ್ಹ ಪುರಾವೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಆಸ್ತಿಕರು (ವೇದವನ್ನು ಪ್ರಮಾಣವೆಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸುವವರು) ವೇದವು ಅಪೌರುಷೇಯಮ್ (ಯಾವುದೇ ಪುರುಷ ಅಥವಾ ಮಹಿಳೆಯಿಂದ ರಚಿಸಲಾಗಿಲ್ಲ), ನಿತ್ಯಮ್ (ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿರುವುದು), ನಿರ್ದೋಷಮ್ (ಕಳಂಕರಹಿತ) ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಮಾಣಗಳನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಲ್ಲಿರುವ ಅಡಚಣೆಗಳನ್ನು ಈಗ ನೋಡೋಣ
- ವೇದಾಂತಂ ಕಳಂಕರಹಿತ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ. ವೇದಾಂತಂ ಎಂದರೆ ವೇದದ ಅಂತ್ಯ ಅಥವಾ ಉನ್ನತ ಭಾಗ – ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳು. ಅಂತಹ ವೇದಾಂತವನ್ನು ಅಂತಿಮ ಅಧಿಕಾರವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸದಿರುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ಕಣ್ಣನ್ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಭಗವತ್ ಗೀತೆಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ “ ಮಾ ಶುಚಃ “ (ಚಿಂತಿಸಬೇಡ ) ಎಂದು ಆದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಗೀತೆಯಲ್ಲಿನ ಚರಮ ಶ್ಲೋಕವು ಎಲ್ಲಾ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳ ಸಾರವಾಗಿದೆ. ಭಗವಂತನು ಗೀತಾಚಾರ್ಯನ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡು ಮತ್ತು ದಿವ್ಯ ರಥದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಗೀತೆ ಗೆ “ಎಲ್ಲ ಉಪಾಯಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಡು ಮತ್ತು ನನಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಶರಣಾಗು. ನಾನು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಪಾಪಗಳಿಂದ (ಅಡೆತಡೆಗಳಿಂದ) ಮುಕ್ತಗೊಳಿಸುತ್ತೇನೆ ಇದು ಖಾತ್ರಿಯಾಗಿದೆ. ಚಿಂತಿಸಬೇಡಿ; ಅನುಮಾನಿಸಬೇಡಿ;ಕೊರಗಬೇಡಿ ” ಎಂದು ಹೇಳಿದರು.ಇದನ್ನೇ “ ಮಾ ಶುಚಃ “ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಆಂಡಾಳ್ ನಾಚ್ಚಿಯಾರ್ ಇದನ್ನು ನಾಚ್ಚಿಯಾರ್ ತಿರುಮೊೞಿ 11.10 ಪಾಸುರಂ ನಲ್ಲಿ “ ಮೆಯ್ಮೈಪ್ ಪೆರುವಾರ್ತೆ”) ಎಂದು ಎತ್ತಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ . ಈ ಮಾತುಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ನಂಬಿಕೆ ಇರಬೇಕು. ಅಂತಹ ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದೆ.
- ಭಗವಾನಿನ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಆಳ್ವಾರರು ದೈವಿಕವಾಗಿ ನಿಷ್ಕಳಂಕ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಅನುಗ್ರಹಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ . ಅವು ಶುದ್ಧ ಜ್ಞಾನದ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿರುವುದರಿಂದ, ಅವು ಸಂಪೂರ್ಣ ಸತ್ಯ. ಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಸಾಧನವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲು ಅವರು ವೇದಂನಷ್ಟೇ ಉತ್ತಮರು. ಹಾಗೆ ಪರಿಗಣಿಸದಿರುವುದು (ಅಂದರೆ, ಆಳ್ವಾರರ ಪಾಸುರವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ) ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ನಿಂದ ಮಾಮುನಿಗಳ ವರಗೆ- ಗುರು ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುವ ಆಚಾರ್ಯರನ್ನು ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಆಚಾರ್ಯರಿಂದ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ರವಾನಿಸಲಾಗಿದೆ. ಎಲ್ಲಾ ಆಚಾರ್ಯರು ಮತ್ತು ಅವರ ಆತ್ಮೀಯ ಶಿಷ್ಯರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆಳ್ವಾರರಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ಜ್ಞಾನದ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಸಾಧನವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಬಲವಾದ ನಂಬಿಕೆ ಇರಬೇಕು. ಅಂತಹ ತತ್ವದಲ್ಲಿ ನಂಬಿಕೆಯ ಕೊರತೆಯು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ. ಭಾಷಾಂತರಕಾರರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಸ್ತೋತ್ರ ರತ್ನಂ 20 ರಲ್ಲಿ ಆಳವಂಧಾರ್ ಎತ್ತಿ ತೋರಿದ್ದಾರೆ ” ತ್ವಧೀಯ ಗಂಭೀರ ಮನೋನುಸಾರಿಣ ” – ವೇದಂ ಭಗವಾನ್ ಅವರ ಭಕ್ತಾದಿಗಳ ದೈವಿಕ ಹೃದಯವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತದೆ . ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರುವ ಪ್ರಮಾಣಮ್ “ಧಮಜ್ಞ ಸಮಯಂ ಪ್ರಮಾಣಂ ವೇದಾಸ್ ಚ” ಕೂಡ ಅದನ್ನೇ ಒತ್ತಾಯಿಸುತ್ತದೆ – ಧರ್ಮವನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವವರ ಕ್ರಿಯೆಗಳು ಮುಖ್ಯ ಪ್ರಮಾಣ ಮತ್ತು ವೇದವೂ ಒಂದು ಪ್ರಮಾಣವಾಗಿದೆ – ಇದು ಸನಾತನ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಉತ್ತಮವಾಗಿ ನೆಲೆಗೊಂಡಿರುವ ಆಳ್ವಾರರು ಮತ್ತು ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನಮಹತ್ವವನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ.
21. ಯಾವದಾತ್ಮಭಾವಿ ವಿರೋಧಿ – ಆತ್ಮ ಇರುವವರೆಗೂ ಅಡೆತಡೆಗಳು (ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ) ಯಾವದಾತ್ಮಭಾವಿ ಎಂದರೆ ಆತ್ಮವು ಇರುವವರೆಗೆ. ಆತ್ಮವು ನಿತ್ಯಂ (ಶಾಶ್ವತ) – ಯಾವಾಗಲೂ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೆ ವಿರೋಧಿ ಹಾಗೆ ಅಲ್ಲ – ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸತ್ಯ ಜ್ಞಾನ ವಿಸ್ತರಿಸಿದಾಗ ಅದನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ . ಆದ್ದರಿಂದ, ಇದನ್ನು ದೀರ್ಘಕಾಲ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದವು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಹುದು.
ಭಗವಾನ್ ಮತ್ತು ಭಾಗವತರ ಶಾಶ್ವತ ಸೇವಕನಾಗಿ ಇರುವುದೇ ಜೀವಾತ್ಮದ ನಿಜ ಸ್ವಭಾವ
- ಆಳವಂಧಾರರು, ದೇಹೇಂದ್ರಿಯ ಮನ: ಪ್ರಾಣ ದೀಪೋ ಅನ್ಯ – ಅನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾರೆ, ಆತ್ಮವು ದೇಹ, ಇಂದ್ರಿಯಗಳು, ಮನಸ್ಸು, ಬುದ್ಧಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ. ಜನರು ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ದೇಹವನ್ನು ಒಂದೇ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತು ಅದರ ಪ್ರಕಾರ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ . ಆದರೆ ಇದು ನಿಜವಲ್ಲ – ಇದು ಕೇವಲ ಗೊಂದಲ. ದೇಹವು ಹುಟ್ಟು, ಬೆಳವಣಿಗೆ, ಕುಗ್ಗುವಿಕೆ (ವೃದ್ಧಾಪ್ಯದೊಂದಿಗೆ), ರೋಗ ಮತ್ತು ಮರಣಕ್ಕೆ ಒಳಪಟ್ಟಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಆತ್ಮವು ನಿರ್ವಿಕಾರವಾಗಿದೆ (ಬದಲಾವಣೆಯಿಲ್ಲದ). ಆದ್ದರಿಂದ ಆತ್ಮವನ್ನು ದೇಹದೊಂದಿಗೆ ಗೊಂದಲಗೊಳಿಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ. ಅನುವಾದಕರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ತತ್ವ ತ್ರಯಂ ನಲ್ಲಿ ಪಿಳ್ಳೈ ಲೋಕಾಚಾರ್ಯರು ಇದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆತ್ಮವು ದೇಹಂ (ದೇಹ) ಇಂದ್ರಿಯಮ್ (ಇಂದ್ರಿಯಗಳು), ಮನಂ (ಮನಸ್ಸು), ಪ್ರಾಣ (ಪ್ರಮುಖ ಗಾಳಿ), ಬುದ್ಧಿ (ಬುದ್ಧಿಶಕ್ತಿ) ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ವಿಸ್ತಾರವಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನವಾಗಿದೆ.
- ಆತ್ಮವನ್ನು ಸ್ವತಂತ್ರ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ತಪ್ಪು. ಆತ್ಮವು ಸರ್ವೇಶ್ವರನ ಒಡೆತನದಲ್ಲಿದೆ ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಅವನಿಂದ ನಿಯಂತ್ರಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ . ಭಗವಾನರ ಸೇವೆಯು ಜೀವಾತ್ಮದ ನಿಜವಾದ ಗುರುತಾಗಿದೆ. ಆತ್ಮವನ್ನು ಸ್ವಂತ (ಸ್ವತಂತ್ರ) ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಕಳ್ಳತನ (ಭಗವಂತನ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಕದಿಯುವುದು ). ಇದು ದೊಡ್ಡ ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ಈಶ್ವರನ್ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ಸರ್ವಜ್ಞ (ಸರ್ವಜ್ಞ), ಸರ್ವಶಕ್ತನು (ಸರ್ವಶಕ್ತ), ಅವಾಪ್ತ ಸಮಸ್ತ ಕಾಮನ್ (ಎಲ್ಲಾ ಆಸೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿದ) ಮತ್ತು ಅಪಹತ ಪಾಪ್ಮ (ಯಾವುದೇ ದೋಷಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತವಾಗಿಲ್ಲ). ಅಂತಹ ಈಶ್ವರನನ್ನು ಅಪೂರ್ಣ (ಅಪೂರ್ಣ) ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ಬ್ರಹ್ಮ, ರುದ್ರನ್, ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಕರಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವುದು – ಶ್ರೀಮನ್ ನಾರಾಯಣನು ಬ್ರಹ್ಮ, ರುದ್ರನ್, ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ದೇವತೆಗಳ ನೈಸರ್ಗಿಕ ನಿಯಂತ್ರಕ. ಆದ್ದರಿಂದಲೇ ಆದಿ ಶಂಕರ ಭಗವತ್ ಪಾದರು ತಮ್ಮ ಸಹಸ್ರನಾಮ ಭಾಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿ ತೋರಿದ್ದಾರೆ ( ಈಶಾನಶೀಲ ನಾರಾಯಣ ಏವ . ) ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳು ” ನಾರಾಯಣ: ಪರಭ್ರಹ್ಮ ” ಎಂದು ಸಹ ಘೋಷಿಸುತ್ತವೆ . ಆದ್ದರಿಂದ ಶ್ರೀಮನ್ ನಾರಾಯಣನನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೊಬ್ಬರನ್ನು ಈಶ್ವರನ್ ಎಂದುಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನಾದರೂ ರಕ್ಷಕನ್ (ರಕ್ಷಕ) ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು – ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ರಕ್ಷಕ. ಇದು ಪ್ರಣವಂನ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿದೆ, ಇದು ಎಲ್ಲಾ ವೇದಂಗಳ ಸಾರವಾಗಿದೆ. ರುದ್ರನ್, ಬ್ರಹ್ಮ, ಮುಂತಾದವರು ಜೀವಾತ್ಮರು , ಅವರು ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ನಂತೆ ನಿಯಂತ್ರಕರಲ್ಲ . ಅವರನ್ನು ಹಾಗೆ ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದೆ. ಅನುವಾದಕರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಪಿಳ್ಳೈ ಲೋಕಾಚಾರ್ಯರು “ಪ್ರಪನ್ನ ಪರಿತ್ರಾಣಂ” ಎಂಬ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಬರೆದಿದ್ದಾರೆ, ಇದು ಶ್ರೀಮನ್ ನಾರಾಯಣನ್ ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ರಕ್ಷಕ ಎಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಸ್ಥಾಪಿಸುತ್ತದೆ . ಅವರೇ ಇದನ್ನು ಮುಮುಕ್ಷುಪ್ಪಡಿ ಸೂತ್ರಂ 39 ರಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾರೆ “‘ ಈಶ್ವರನೈ ಒೞಿಂದವರ್ಗಳ್ ರಕ್ಷಕರಲ್ಲರ್‘ ಎನ್ನುಮಿದಂ ಪ್ರಪನ್ನ ಪರಿತ್ರಾಣತ್ತಿಲೆ ಚೊನ್ನೋಂ ” (ಈಶ್ವರನಿಗೆ ಶರಣಾದವರು ರಕ್ಷಕರಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತ ಪ್ರಪನ್ನ ಪರಿತ್ರಾಣದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದೆ )
- ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರ , ಆಚಾರ್ಯ ಅಪಚಾರ ಮತ್ತು ಆಚಾರ್ಯ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಅಪಚಾರ ದೊಡ್ಡ ಅಡಚಣೆಯಾಗಿವೆ . ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರ ಮಾಡುವವರನ್ನು ಭಗವಾನ್ ಎಂದಿಗೂ ಕ್ಷಮಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಭೂಮಿ ಪಿರಾಟ್ಟಿಗೆ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ “ ಕ್ಷಿಪಾಮಿ , ನಕ್ಷಮಾಮಿ ವಸುಂಧರೆ” ( ಕ್ಷಿಪಾಮಿ , ನಕ್ಷಮಾಮಿ ವಸುಂದರೇ ) – “ ಭೂ “ ದೇವಿ ! ನಾನು ಅವರನ್ನು ಕೆಳಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತೇನೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಕ್ಷಮಿಸುವುದಿಲ್ಲ”. ಪುರಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಲಾದ ಅನೇಕ ಘಟನೆಗಳಿಂದ ಇದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರವನ್ನು (ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಕಡೆಗೆ ಅಪಚಾರವನ್ನು ) ಮಾಡುವವರನ್ನು ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾರೆ . ಆದರೆ ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರ್ಮ ಮತ್ತು ಆಚಾರ್ಯ ಅಪಚಾರಮ್ ಮಾಡಿದವರನ್ನು ಖಂಡಿತ ಶಿಕ್ಷಿಸುತ್ತಾನೆ .ರಾಮಾನುಜ ನೂಱ್ಱಂದಾದಿ 107 ಯಲ್ಲಿ ತಿರುವರಂಗತ್ತಮುಧನಾರ್ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರಿಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ “ ರಾಮಾನುಸ ! ಉನ್ ತೊಂಡರ್ಗಟ್ಕೆ ಅನ್ಬುಱ್ಱಿರುಕ್ಕುಂಬಡಿ ಎನ್ನೈ ಯಾಕ್ಕಿ ಅಂಗಾಟ್ಪಡುತ್ತೇ “ -( ದಯವಿಟ್ಟು ನನ್ನನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಿ, ಇದರಿಂದ ನಾನು ಯಾವಾಗಲೂ ನಿಮ್ಮ ಸೇವಕರಿಗೆ ಅಂಟಿಯೇ ಇರುತ್ತೇನೆ). ಇದನ್ನೇ ನಾವು ಕೂಡ ಬಯಸಬೇಕು.
22. ನಿತ್ಯ ವಿರೋಧಿ – ನಿರಂತರ ಅಡೆತಡೆಗಳು (ಯಾವಾಗಲೂ ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಇರುವ ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ) ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಆತ್ಮದೊಂದಿಗೆ ಇರುತ್ತದೆ . 10 ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿವೆ:
- ಪಂಚ ಜ್ಞಾನೇಂದ್ರಿಯಗಳು – ಜ್ಞಾನದ 5 ಇಂದ್ರಿಯಗಳು – ಶ್ರೋತ್ರ (ಕಿವಿಗಳು), ತ್ವಕ್ (ಚರ್ಮ), ಚಕ್ಷುರ್ (ಕಣ್ಣುಗಳು), ಜಿಹ್ವಾ (ನಾಲಿಗೆ), ಗ್ರಾಹ್ನ (ಮೂಗು)
- ಪಂಚ ಕರ್ಮೇಂದ್ರಿಯಗಳು – ಕ್ರಿಯೆಗಳ 5 ಇಂದ್ರಿಯಗಳು – ವಾಕ್ (ಬಾಯಿ), ಪಾಣಿ (ಕೈಗಳು), ಪಾದ (ಕಾಲುಗಳು), ಪಾಯು (ವಿಸರ್ಜನಾ ಅಂಗಗಳು), ಉಪಸ್ಥ (ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿಗಾಗಿ ಅಂಗಗಳು)
ಭಗವಾನ್ ಜೀವಾತ್ಮರನ್ನು ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಂದ ಅನುಗ್ರಹಿಸುತ್ತಾನೆ ಆದ್ದರಿಂದ ಅವುಗಳನ್ನು ಆತನ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ವೈಭವೀಕರಿಸಲು ಬಳಸಬಹುದಾಗಿದೆ. ಅವರು ಸಾಕಷ್ಟು ಬಲವಾದ ಮತ್ತು ಶಕ್ತಿಯುತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿ 7.1.6 ರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ “ವಿಣ್ಣುಳಾರ್ ಪೆರುಮಾರ್ಕು ಅಡಿಮೈ ಶೈವಾಯರೆಯುಂ ಸೇರುಮ್ ಐಂಬುಲನಿವೈ “ – ಈ ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ತುಂಬಾ ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿದ್ದು, ಅವು ಮನಸ್ಸನ್ನು ಅಲುಗಾಡಿಸುತ್ತವೆ . ಈ ವಿಷಯದ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ
- ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿ 3.2.1 ರಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದ್ದಾರೆ “ಅನ್ನಾಳ್ ನೀ ತಂದ ಆಕ್ಕೈಯಿನ್ ವೞಿ ಉೞಲ್ವೇನ್” ( – ನೀವು ನೀಡಿದ ಈ ದೇಹ ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಂದ ನಾನು ಪೀಡಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ (ಉತ್ಥಾನದ ಹಾದಿಯನ್ನು ಸುಗಮಗೊಳಿಸಲು). ಆದ್ದರಿಂದ, ಇಂದ್ರಿಯಗಳು ಮತ್ತು ಇಂದ್ರಿಯ ಆನಂದವು ಪ್ರಮುಖ ಅಡೆತಡೆಗಳು ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಬಹಳ ಮುಖ್ಯ.
- ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಗೆ ಅಧೀನವಾಗಿರುವುದು ಮತ್ತು ಅಂತಹ ಎಲ್ಲಾ ಇಂದ್ರಿಯ ಬಯಕೆಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- “ನಾನು ತುಂಬಾ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ. ನನ್ನ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಮೇಲೆ ನನಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಹಿಡಿತವಿದೆ” ಎಂದು ಕೆಲವರು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ / ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಪ್ರಮುಖ ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ. ವಿಶ್ವಾಮಿತ್ರ ಮೊದಲಾದ ಅನೇಕ ಮಹಾನ್ ಋಷಿಗಳು ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖಗಳಿಂದ ಮುಳುಗಿ ತಮ್ಮ ವೈಭವವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡರು. ಭಾಷಾಂತರಕಾರರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖಗಳಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುವ ಕ್ರೂರ ಸ್ವಭಾವದ ಬಗ್ಗೆ ಆಳ್ವಾರರು ಮತ್ತು ಆಚಾರ್ಯರು ತಮ್ಮ ಅನೇಕ ಪಾಸುರಂಗಳು ಮತ್ತು ಸೂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಭಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಹ ನಾವು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು . ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖಗಳ ಶಕ್ತಿಯು ಅಂತಹದು ಮತ್ತು ಮೋಸಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಬಹಳ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರಬೇಕು.
- ನಮ್ಮ ಇಂದ್ರಿಯಗಳನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಭಗವತ್ ಸೌಂಧರ್ಯ (ಭಗವಂತನ ಸೌಂದರ್ಯ ) ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಭಾಗವತ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ. ಇಂದ್ರಿಯ ಸುಖಗಳು ಒಂದು ರೀತಿಯ ಮೋಸವಾಗಿದ್ದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯ ಮೋಸವು ಭಗವಂತನ ಸೌಂದರ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮುಳುಗುತ್ತಿದೆ ಎಂದು ನಮ್ಮಾಳ್ವರು ಪೆರಿಯ ತಿರುವಂದಾಧಿ 34 ರಲ್ಲಿ ” ಕಾಲಾೞುಂ ನೆಂಜೞಿಯುಂ ತನ್ಚುೞಲುಂ ” ( ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ , ಎದೆಯು , ಕಣ್ಣುಗಳು ) ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಸೌಂದರ್ಯ ಕಂಡು , ಒಬ್ಬನು ತಕ್ಷಣವೇ ತನ್ನ ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗದೆ ತತ್ತರಿಸುತ್ತಾನೆ, ತೀವ್ರ ಅನುಭವದಿಂದಾಗಿ ಹೃದಯ ಕರಗಿ ಮೂರ್ಛೆ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಯು ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯಂ ಮತ್ತು ಭಾಗವತ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ (ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ ಒಬ್ಬನಿಗೆ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅವರು ಮುಂದೆ ಸೇವೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ). ಶ್ರೀ ರಾಮಾಯಣಂ ಅಯೋಧ್ಯಾ ಖಾಂಡಂ 1.1 ರಲ್ಲಿ ” ಶತೃಗ್ನೋ ನಿತ್ಯ ಶತ್ರುಗ್ನ “ ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗಿದೆ – ಶಾಶ್ವತ ಶತ್ರುವನ್ನು ಜಯಿಸಿದ ಶತ್ರುಗ್ನನ್. ಪೆರಿಯವಾಚ್ಚಾನ್ ಪಿಳ್ಳೈ ಇದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ “ ಶತ್ರುಗ್ನನ್ ಶ್ರೀ ರಾಮನ ಸೌಂದರ್ಯವನ್ನು ಗೆದ್ದರು (ಮತ್ತು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸಿದರು) ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭರತಾಳ್ವಾನ್ ಗೆ ಸೇವೆ ಮಾಡಿದರು”. ಹೀಗೆ ಭಾಗವತ ಕೈಂಕರ್ಯದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಅಡ್ಡಿ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
23. ಅನಿತ್ಯ ವಿರೋಧಿ – ತಾತ್ಕಾಲಿಕ ಅಡೆತಡೆಗಳು (ದೈಹಿಕ ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ) ಅನಿತ್ಯಂ ಎಂದರೆ ತಾತ್ಕಾಲಿಕ – ದೈಹಿಕ ಸಂತೋಷ ಮತ್ತು ದುಃಖ. ಇದು ದೇಹವನ್ನು ಸ್ವಯಂ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದರ ಸುತ್ತ ಸುತ್ತುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ದೈಹಿಕ ಸೌಕರ್ಯಗಳು/ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳ ಪ್ರತಿ ಸಂತೋಷ/ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತದೆ. ಈ ವಿಷಯದ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ.
- ಶ್ರೀಗಂಧದ ಲೇಪ (ಪರಿಮಳಗಳು), ಹೂವುಗಳು ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ಪಡೆದ ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ನಿಜವಾದ ಸಂತೋಷವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ಆಯುಧಗಳಿಂದ ಅಥವಾ ವಿಷ ಇತ್ಯಾದಿಗಳಿಂದ ಆಕ್ರಮಣಕ್ಕೊಳಗಾದ ದುಃಖಗಳನ್ನು ನಿಜವಾದ ದುಃಖಗಳು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ಭೌತಿಕ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುವಾಗ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಅಂತಹ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ಪಡೆಯದೆ ದುಃಖವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುವುದು ಸಹ ಅಡಚಣೆಗಳೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೀಗಾಗಿ ದೈಹಿಕ ಸೌಕರ್ಯ ಮತ್ತು ಅಸ್ವಸ್ಥತೆಗಳಿಂದ ವಿಚಲಿತರಾಗಬಾರದು ಮತ್ತು ಯಾವಾಗಲೂ ಸುಸಜ್ಜಿತವಾಗಿರಬೇಕು. ಭಾಷಾಂತರಕಾರರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಭಗವತ್ಗೀತೆಯ ಎರಡನೇ ಅಧ್ಯಾಯದಲ್ಲಿ, ಕಣ್ಣನ್ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಆತ್ಮ ಮತ್ತು ದೇಹದ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆ ವ್ಯತ್ಯಾಸದ ಬಗ್ಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ತಿಳಿದಿರಬೇಕು ಮತ್ತು ದೈಹಿಕ ಸೌಕರ್ಯಗಳು/ಅಸೌಖ್ಯಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಮತೋಲಿತ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು.
ಮುಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಮುಂದಿನ ವಿಭಾಗವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಅನುವಾದ : ಅಡಿಯೇನ್ ರಂಗನಾಯಕಿ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸಿ
ಮೂಲ : https://granthams.koyil.org/2013/12/virodhi-pariharangal-4/
ಅರ್ಖೈವ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ : https://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮೇಯಂ (ಲಕ್ಷ್ಯ) – https://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಂ (ಶಾಸ್ತ್ರ ) – https://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ) – https://acharyas.koyil.org