ಮುಮುಕ್ಷುಪ್ಪಡಿ ಸೂತ್ರಗಳು – 13 – 15

ಶ್ರೀಃ ಶ್ರೀಮತೇ ಶಠಗೋಪಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮದ್ ವರವರಮುನಯೇ ನಮಃ

ಪೂರ್ಣ ಸರಣಿ

<< ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನವನ್ನು

ಸೂತ್ರಮ್ – 13

ಪರಿಚಯ: “ಈ ಮಂತ್ರವು ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾದ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಜನಗಳಿಂದ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆದು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲ್ಪಟ್ಟಿದೆಯೇ?” ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಲೋಕಾಚಾರ್‍ಯರು 13ನೆಯ ಸೂತ್ರದಲ್ಲಿ ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾರೆ:

ಇತ್ತೈ ವೇದಂಗಳುಮ್ ಋಷಿಗಳುಮ್ ಆೞ್ವಾರ್ಗಳುಮ್ ಆಚಾರ್‍ಯರ್ಗಳುಮ್ ವಿರುಂಬಿನಾರ್ಗಳ್.

ಸರಳ ಅರ್ಥ:  ವೇದಗಳು, ಋಷಿಗಳು, ಆಳ್ವಾರರುಗಳು, ಮತ್ತು ಆಚಾರ್‍ಯರುಗಳು ಇದನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್:  ಅಪೌರುಷೇಯವಾದ ವೇದಗಳು (ಅವು ಯಾರಿಂದಲೂ ರಚಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ), ನಿರಂತರವಾಗಿ ಶುದ್ಧವಾದ ಮತ್ತು ನಿಷ್ಕಳಂಕವಾದ, ಸ್ವಾವಲಂಬಿಯಾದ (ಅದರ ನಿರೂಪಣೆಗೆ ಯಾವ ರೀತಿಯ ಒಪ್ಪಿಗೆಯೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ), ವೇದವನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುವರು ಏಕೆಂದರೆ:

ವಿಷ್ಣು ಗಾಯತ್ರಿಯಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಮೂರು ವ್ಯಾಪಕ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಜಪಿಸುವಾಗ, ಒಂದು ಶಬ್ದವು ‘ನಾರಾಯಣ’ ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ. ಅದು ಇವುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ:

“ವಿಶ್ವಮ್ ನಾರಾಯಣಮ್”.     (ತೈತ್ತಿರೀಯ-ನಾರಾಯಣ ಅನುವಾಕ) (ನಾರಾಯಣನೇ ಎಲ್ಲವೂ) ಎಲ್ಲಾ ವೇದಾಂತಗಳ ಸಾರವಾದ ನಾರಾಯಣ ಅನುವಾಕದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ.

ನಾರಾಯಣ ಪರಮ್ ಬ್ರಹ್ಮ ತತ್ವಮ್ ನಾರಾಯಣಃ ಪರಃ
ನಾರಾಯಣ ಪರೋ ಜ್ಯೋತಿಃ ಆತ್ಮ ನಾರಾಯಣಃ ಪರಃ
ಯಚ್ಚ ಕಿಂಚಿತ್ ಜಗತ್ಯಸ್ಮಿನ್ ದೃಶ್ಯತೆ ಶ್ರೂಯತೇಪಿ ವಾ
ಅಂತರ್ ಬಹಿಶ್ಚ ತತ್ ಸರ್ವಮ್ ವ್ಯಾಪ್ಯ ನಾರಾಯಣಃ ಸ್ಥಿತಃ

(ತೈತ್ತಿರೀಯ ನಾರಾಯಣ – ನಾರಾಯಣನೇ ಸರ್ವ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಬ್ರಹ್ಮನು; ನಾರಾಯಣನೇ ಅತಿ ಉನ್ನತದಲ್ಲಿರುವವನು; ನಾರಾಯಣನೇ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪ್ರಭೆ; ನಾರಾಯಣನೇ ಸರ್ವೋಚ್ಚ ಆತ್ಮನಾದವನು; ನಾರಾಯಣನೇ ಒಳಗೆ ಮತ್ತು ಹೊರಗೆ ಆಗುವ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಡೆಸುವವನು)

ಮಹೋಪನಿಶತ್‍ನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ:

ಏಕೋ ಹವೈ ನಾರಾಯಣ ಆಸಿನ್ ನಬ್ರಹ್ಮಾ ನೇಶಾನೋನೇಮೇ ಧ್ಯಾವಾ ಪೃಥ್ವಿ।

(ಮಹಾ ಪ್ರಳಯದ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ನಾರಾಯಣರು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದರು; ಬ್ರಹ್ಮನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಶಿವನೂ ಸಹ ಇರಲಿಲ್ಲ; ಈ ಭೂಮಿ ಆಕಾಶಗಳೂ ಇರಲಿಲ್ಲ)

ಶುಭಾಲೊಪನಿಶತ್‍ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವ ಪ್ರಕಾರ

“ಚಕ್ಷುಶ್ಚ ದ್ರಷ್ಟವ್ಯಂಚ ನಾರಾಯಣಃ
ಶ್ರೋತಂಚ ಶ್ರೋತವ್ಯಂಚ ನಾರಾಯಣ
ದಿಶಂಶ್ಚ ಪ್ರದಿಶಶ್ಚ ನಾರಾಯಣಃ”

(ಕಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಯಾವುದನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆಯೋ ಅವು ನಾರಾಯಣ; ಕಿವಿಗಳು ಮತ್ತು ಯಾವುದನ್ನು ಕೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆಯೋ ಅವು ನಾರಾಯಣ; ದಿಕ್ಕುಗಳು ಮತ್ತು ಉಪದಿಕ್ಕುಗಳು ನಾರಾಯಣ);

ಅಂತರ್ಯಾಮಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣದ ಮೊದಲಿನಲ್ಲಿ, ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಪದೇ ಪದೇ ಹೀಗೆ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ:

ಯಸ್ಯಾತ್ಮ ಶರೀರಮ್ ಯಸ್ಯ ಪೃಥ್ವಿ ಶರೀರಮ್
ಯಸ್ಯ ಮೃತ್ಯುಃ ಶರೀರಮ್
ಏಷ ಸರ್ವಭೂತಾಂತರಾತ್ಮಾ ಅಪಹತಪಾಪ್ಮಾ
ದಿವ್ಯೋ ದೇವ ಏಕೋ ನಾರಾಯಣಃ

(ಶುಭಾಲೊಪನಿಶತ್ : ಯಾರಿಗೆ ಆತ್ಮವೇ ದೇಹವಾಗಿರುತ್ತದೆಯೋ; ಯಾರಿಗೆ ಭೂಮಿಯೇ ದೇಹವಾಗಿರುತ್ತದೆಯೋ; ಯಾರಿಗೆ ಮೃತ್ಯುವಿನಿಂದ ಸೂಚಿಸಲ್ಪಡುವ ಮೂಲ ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ದೇಹವಾಗಿರುವುದೋ; ಅಂತಹ ಸ್ವಾಮಿಯೇ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವರಾಶಿಗಳ ಅಂತರಾತ್ಮವಾಗಿರುತ್ತಾನೆಯೋ ಅಂತಹವನೇ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯ ನ್ಯೂನ್ಯತೆಗಳಿಂದ ಹೊರತಾಗಿರುವ ನಾರಾಯಣ ಮಾತ್ರವೇ)

ಈ ಎಲ್ಲಾ ಉದಾಹರಣೆಗಳಲ್ಲಿಯೂ ವೇದವು ‘ವಿಷ್ಣು’ ಮತ್ತು ‘ವಸುದೇವ’ ಎಂಬ ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಿ, ‘ನಾರಾಯಣ’ ಎಂಬ ಶಬ್ದವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಪರಿಗಣಿಸಿ ದಿವ್ಯ ಗುಣಗಳನ್ನು,ರೂಪವನ್ನೂ ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುತ್ತದೆ.

ವ್ಯಾಸರು ಮತ್ತು ಇತರ ಪರಮ ಋಷಿಗಳು ವೇದಗಳ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಾಹಿತ್ಯಗಳಾದ “ಉಪಬ್ರಹ್ಮಣ” ಗಳೆಂದೇ (ವೇದಗಳಿಗೆ ಪೂರಕವಾದದ್ದು) ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಶಬ್ದವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಆಯ್ದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನು ನಾರದೀಯಮ್ ಅಷ್ಟಾಕ್ಷರ ಬ್ರಹ್ಮವಿದ್ಯಾ 1-41 ರಲ್ಲಿ ಕಾಣಬಹುದು.

ಯಥಾ ಸರ್ವೇಷು ದೇವೇಷು ನಾಸ್ತಿ ನಾರಾಯಣತ್ಪರಃ ।
ತಥಾ ಸರ್ವೇಷು ಮಂತ್ರೇಷು ನಾಸ್ತಿ ಚಾಷ್ಟಾಕ್ಷರತ್ ಪರಃ ॥

(ನಾರಾಯಣರಿಗಿಂತಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠರಾದ ದೇವತೆಯು ಯಾರೂ ಇಲ್ಲದ ಹಾಗೆಯೇ, ಅಷ್ಟಾಕ್ಷರ ಮಂತ್ರಕ್ಕಿಂತಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಮಂತ್ರವು ಬೇರೊಂದಿಲ್ಲ.)

ನರಸಿಂಹ ಪುರಾಣಮ್ 18-32:

ಭೂತ್ವೋರ್ಧ್ವ ಬಾಹುರಧ್ಯಾತ್ರ ಸತ್ಯ ಪೂರ್ವಮ್ ಬ್ರವೀಮಿ ವಃ ।
ಹೇ ಪುತ್ರ ಶಿಷ್ಯಃ ಶೃಣುತ ನ ಮಂತ್ರೋಷ್ಟಾಕ್ಷರಾತ್ ಪರಃ ॥

(ಓಹ್ ಮಕ್ಕಳೇ ಮತ್ತು ಶಿಷ್ಯರೇ ! ಇಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಈಗಿನಿಂದ , ನಾನು ನನ್ನ ಕೈಯ್ಯನ್ನು ಮೇಲೆತ್ತಿ ಈ ಶಪಥವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ಕೇಳಿ. ತಿರುವಷ್ಟಾಕ್ಷರ ಮಂತ್ರಕ್ಕಿಂತಲೂ (ದಿವ್ಯ ಎಂಟು ಅಕ್ಷರದ ಮಂತ್ರ) ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದ ಯಾವ ಮಂತ್ರವೂ ಇಲ್ಲ.)

ನಾರದೀಯಮ್ ಅಷ್ಟಾಕ್ಷರ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದ್ಯಾ 1-42 :

“ಸರ್ವ ವೇದಾಂತ ಸಾರಾರ್ಥಃ ಸಂಸಾರಾರ್ಣವ ತಾರಕಃ

ಗತಿರಷ್ಟಾಕ್ಷರೋ ನೃಣಾಮ್ ಅಪುನರ್ಭವ ಕಾಕ್ಷಿಣಾಮ್”

(ಯಾರಿಗೆ ಪುನಃ ಜನ್ಮ ಪಡೆಯಲು ಇಚ್ಛಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ, ವೇದಾಂತದ ಎಲ್ಲಾ ಸಾರಗಳನ್ನೂ ಹೊಂದಿರುವ ಅಷ್ಟಾಕ್ಷರ ಮಂತ್ರವು ಈ ಹುಟ್ಟು, ಸಾವುಗಳ ಸಂಸಾರ ಸಾಗರವನ್ನು ಪಾರು ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಇದು ಒಂದೇ ಆಶ್ರಯ).

ಮಹಾಭಾರತಮ್, ಸಹಸ್ರನಾಮಾಧ್ಯಾಯಮ್ :

ಆರ್ಥಾ ವಿಷಣ್ಣಾಃ ಶಿಥಿಲಾಶ್ಚ ಭೀತಾಃ ಘೋರೇಷು ಚ ವ್ಯಾಧಿಷು ವರ್ತಮಾನಾಃ ।

ಸಂಕೀರ್ತ್ಯ ನಾರಾಯಣ ಶಬ್ದಮಾತ್ರಮ್ ವಿಮುಕ್ತ ದುಃಖಾಃ ಸುಖಿನೋ ಭವಂತಿ ॥

(ಯಾವ ಜನಗಳು ಅವರ ಸಕಲ ಸಂಪತ್ತನ್ನೂ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ವ್ಯಥೆಯಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೋ, ಯಾರು ಆತ್ಮಬಲವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡು ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೋ, ಯಾರು ಭಗವಂತನನ್ನು ಅನುಭವ ಪಡದೆ ಭಯಗ್ರಸ್ಥಗೊಂಡಿರುತ್ತಾರೋ, ಮತ್ತು ಯಾರು ಅತಿ ಕ್ರೂರ ರೋಗಗಳಿಂದ ನರಳುತ್ತಿರುತ್ತಾರೋ, ಇವರಿಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ನಾರಾಯಣ ಮಂತ್ರವನ್ನು ಉಚ್ಛರಿಸುವುದರಿಂದ ಅವರ ಎಲ್ಲಾ ದುಃಖಗಳೂ ದೂರವಾಗಿ ಸಂತೋಷಿಸುತ್ತಾರೆ.)

ವಿಹಾಗೇಶ್ವರ ಸಂಹಿತಾ 24-12, ಗರುಡ ಪುರಾಣಮ್ 220-9 :

ನಾರಾಯಣೇತಿ ಶಬ್ದೋಸ್ತಿ ವಾಗಸ್ತಿ ವಶವರ್ತಿನೀ ।

ತಥಾಪಿ ನರಕೇ ಘೋರೇ ಪತಂತೀತಿ ಕಿಮದ್ ಭೂತಮ್ ॥

(ನಾರಾಯಣ ಎಂಬ ಶಬ್ದವೊಂದಿದೆ. ಉಚ್ಛರಿಸಲು ನಾಲಿಗೆಯೂ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿದೆ. ಆದರೂ ಜನಗಳು ಅತಿ ಘೋರವಾದ ನರಕದಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತಾರೆ. ಇದೇ ಮಹದಾಶ್ಚರ್ಯ.!)

ನಾರದೀಯಮ್ ಅಷ್ಟಾಕ್ಷರ ಬ್ರಹ್ಮ ವಿದ್ಯಾ 1-40  :

ಕಿಮ್ ತತ್ರ ಬಹುಭಿರ್ಮಂತ್ರೈಃ ಕಿಮ್ ತತ್ರ ಬಹುಭಿರ್ ವ್ರತೈಃ

ನಮೋ ನಾರಾಯಣೇತಿ ಮಂತ್ರಃ ಸರ್ವಾರ್ಥ ಸಾಧಕಃ

(ಎಷ್ಟೊಂದು ಮಂತ್ರಗಳಿದ್ದೇನು ಪ್ರಯೋಜನ? ಎಷ್ಟು ವ್ರತಗಳಿದ್ದೇನು ಪ್ರಯೋಜನ? ನಾರಾಯಣ ಮಂತ್ರವೊಂದೇ ಎಲ್ಲಾ ಇಷ್ಟಗಳನ್ನೂ ಸಿದ್ಧಿಸುತ್ತದೆ.)

ಆದ್ದರಿಂದ ಮಹರ್ಷಿಗಳಾದ ವ್ಯಾಸ ಮುಂತಾದವರು ಈ ಶಬ್ದ ‘ನಾರಾಯಣ’ ಕ್ಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತ ಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಅದರ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯನ್ನು ವೇದಗಳ ಅಂಗಗಳಾದ ಅವರ ಪ್ರಬಂಧಗಳ ಮೂಲಕ ಸ್ಪಷ್ಟ ಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಆಳ್ವಾರರೂ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಹಿರಂಗವಾಗಿ ಅತ್ಯಂತ ಇಷ್ಟ ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರರು ಕರುಣೆಯಿಂದಲಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ, “ವಣ್ ಪುಗೞ್ ನಾರಣನ್”, “ಸೆಲ್ವ ನಾರಣನ್” ಮತ್ತು “ವಾೞ್ ಪುಗೞ್ ನಾರಣನ್” ಎಂದು ಆರಂಭದಲ್ಲಿ, ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿಯ 1-2-10, 1-10-8 ಮತ್ತು 10-9-1 ಪಾಸುರದಲ್ಲಿ ಅದರ ಅನುಸಾರವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ಪೆರಿಯಾಳ್ವಾರರು ತಿರುಪ್ಪಲ್ಲಾಣ್ಡು 4ನೆಯ ಪಾಸುರದಲ್ಲಿ “ನಾಡು ನಗರಮುಮ್ ನನ್ಗಱಿಯ ನಮೋ ನಾರಾಯಣಾಯ” ಎಂದೂ ಮತ್ತು ಪೆರಿಯಾೞ್ವಾರ್ ತಿರುಮೊೞಿ 5-1-3 ರ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ “ಓವಾದೇ ನಮೋ ನಾರಣಾ ಎನ್ಬಾನ್” ಎಂದು ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ಕುಲಶೇಖರ ಪೆರುಮಾಳ್ ಪೆರುಮಾಳ್ ತಿರುಮೊೞಿಯ 2-4 ಪಾಸುರವನ್ನು ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದಾರೆ, “ನಾತ್ ತೞುಂಬೆೞ ನಾರಣಾ” ಮತ್ತು ಪೆರುಮಾಳ್ ತಿರುಮೊೞಿಯ 10-11 ನೆಯ ಪಾಸುರದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ “ನಲಮ್ ತಿಗೞ್ ನಾರಣನ್” ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ತಿರುಮೞಿಶೈ ಪ್ಪಿರಾನ್ ನಾನ್ಮುಗನ್ ತಿರುವಂದಾದಿಯ 1 ನೆಯ ಪಾಸುರದಿಂದ ಪ್ರಾರಂಭಿಸುತ್ತಾರೆ “ನಾನ್ ಮುಗನೈ ನಾರಾಯಣನ್ ಪಡೈತ್ತಾನ್” ಮತ್ತು ತಿರುಚ್ಚಂದವೃತ್ತಮ್ ನ 77 ನೆಯ ಪಾಸುರದ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ “ಎಟ್ಟೆೞುತ್ತುಮ್ ಓತ್ತುವಾರ್ಗಳ್ ವಲ್ಲರ್ ವಾನಮಾಳವೇ”.

ತಿರುಮಂಗೈ ಆೞ್ವಾರ್ ಪೆರಿಯ ತಿರುಮೊೞಿ 1-1-1 ರಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ:

“ನಾನ್ ಕಣ್ಡುಕೊಂಡೇನ್ ನಾರಾಯಣಾ ಎನ್ನುಮ್ ನಾಮಮ್” ಅವರು ಇದನ್ನು ಒಂದು ಸಾರಿ ಪ್ರಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಒಂಬತ್ತು ಸಾರಿ ಇದೇ ಪದಿಗೆಯಲ್ಲಿ , ಮತ್ತು ಸಿಱಿಯ ತಿರುಮಡಲ್‍ನಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ, “ನಾರಾಯಣಾ ಓ! ಮಣಿವಣ್ಣಾ! ನಾಗಣೈಯಾಯ್ ವಾರಾಯ್”.

ಮುದಲ್ ಆೞ್ವಾರ್ ಗಳು (ಮೊದಲ ಮೂರು ಆೞ್ವಾರುಗಳಾದ ಪೊಯ್‍ಗಯ್, ಭೂತಮ್, ಪೇಯ್ ಆೞ್ವಾರುಗಳು) ಕರುಣೆಯಿಂದಲಿ ಹೀಗೆ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ :

“ನನ್ಮಾಲೈ ಕೊಣ್ಡು ನಮೋ ನಾರಣಾ ಎನ್ನುಮ್ ಸೊಲ್ಮಾಲೈ ಕಱ್ಱೇನ್” (ಮುದಲ್ ತಿರುವಂದಾದಿ 57)

“ನಾರಣಾ ಎನ್‍ಱು ಓವಾದು ಉರೈಕ್ಕುಮ್ ಉರೈ ಉಣ್ಡೇ” (ಮುದಲ್ ತಿರುವಂದಾದಿ 95)

“ಜ್ಞಾನ ಚುಡರ್ ವಿಳಕ್ಕೇಱ್ಱಿನೇನ್ ನಾರಣಕ್ಕು” (ಇರಂಡಾಮ್ ತಿರುವಂದಾದಿ 1 )

“ನಾರಣಮ್ ತನ್ ನಾಮಂಗಳ್” (ಇರಂಡಾಮ್ ತಿರುವಂದಾದಿ 2 )

“ಪಗಱ್ ಕಣ್ಡೇನ್ ನಾರಣನೈ ಕಣ್ಡೇನ್” (ಇರಂಡಾಮ್ ತಿರುವಂದಾದಿ 81 )

ನಾಮಮ್ ಪಲ ಸೊಲ್ಲಿ ನಾರಾಯಣಾ “ (ಮೂನ್‍ಱಾಮ್ ತಿರುವಂದಾದಿ 8 )

ನಮ್ಮಾೞ್ವಾರರು ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿಯ 1-1-1 ನೆಯ ಪಾಸುರದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ, “ಮಯರ್ವಱ ಮದಿನಲಮ್ ಅರುಳಿನನ್”. ಅವರ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದ ದಯೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಕೃಪೆಯನ್ನು. ಎಲ್ಲಾ ಆಳ್ವಾರರು ಸೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ಅವುಗಳ ಜೊತೆಗೇ ಇರುವ ಗುಣಗಳನ್ನು ವರ್ಣಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಈ ಶಬ್ದವನ್ನು ವರ್ಣಿಸಲು ಬಹಳ ಅನುಕೂಲಕರವೆಂದು, ಆ ಪದದಲ್ಲಿಯೇ ಶರಣಾಗಿ, ಅದನ್ನು ಅವರ ಶಿಷ್ಯರಿಗೂ ಕಲಿಸಿ, ಇದೊಂದೇ ಮುಕ್ತಿಗೆ ಸಾಧಕವಾದದ್ದು ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ, ಬೇರೆ ಪದಗಳನ್ನು ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹ ಆೞ್ವಾರರುಗಳನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿದ ಎಲ್ಲಾ ಆಚಾರ್‍ಯರೂ ಇದನ್ನೇ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಈ ಮಂತ್ರವು ಬೇರೆ ಮಂತ್ರಗಳಿಗಿಂತಲೂ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾಗಿದೆ ಎಂದು ನಿರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ.

__________________________________________________________________________________

ಸೂತ್ರಮ್ – 14

ಪರಿಚಯ: ಆಮೇಲೆ ಲೋಕಾಚಾರ್‍ಯರು ಹೇಗೆ ಸ್ವಾಮಿಗಿಂತಲೂ ಅವರ ನಾಮವೇ ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದುದೆಂದು 14ನೆಯ ಸೂತ್ರದಲ್ಲಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

“ವಾಚ್ಯ ಪ್ರಭಾವಮ್ ಪೋಲನ್‍ಱು ವಾಚಕ ಪ್ರಭಾವಮ್”

ಸರಳ ಅರ್ಥ: ಆ ಪದದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯು ಆ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾದುದು.

ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್: ಆ ಪದದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯು ಆ ಪರಮಾತ್ಮನಿಗಿಂತಲೂ ಹೆಚ್ಚಾದುದು. (ಆ ಪದದಿಂದ ಸಂಭೋದಿಸಲ್ಪಟ್ಟ).

_____________________________________________________________________________________________

ಸೂತ್ರಮ್ – 15

ಪರಿಚಯ : ಯಾವುದು ಆ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆ ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಲೋಕಾಚಾರ್‍ಯರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಅವನು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರೂ, ಅವನ ನಾಮವು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದು ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.

ಅವನ್ ದೂರಸ್ತನನ್ ಆನಾಲುಮ್ ಇದು ಕಿಟ್ಟಿ ನಿನ್‍ಱು ಉದವುಮ್.

ಸರಳ ಅರ್ಥ: ಅವನು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರೂ, ಅವನ ನಾಮವು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿದ್ದು ನಮ್ಮನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಹಕಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.

ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಮ್: ಆ ಶಬ್ದದಿಂದ ಸಂಭೋಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟ ಸ್ವಾಮಿಯು ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿರದೇ ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಅವನನ್ನು ಸಂಭೋಧಿಸುವ ಈ ಪದವು, ಆ ಪದವನ್ನು ಉಚ್ಚರಿಸುವವರ ಜೊತೆಗೆ ನಿಂತು ಅವರ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಗಳನ್ನು ಈಡೇರಿಸುತ್ತದೆ.

_____________________________________________________________________________________

ಅಡಿಯೇನ್ ಕುಮುದವಲ್ಲಿ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸಿ.

ಮೂಲ : https://granthams.koyil.org/2020/06/10/mumukshuppadi-suthrams-13-15-english/

ಆರ್ಕೈವ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ – https://granthams.koyil.org

ಪ್ರಮೇಯಮ್ (ಗುರಿ) – https://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಮ್ (ಗ್ರಂಥಗಳು) – https://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಬೋಧಕರು) – https://acharyas.koyil.org
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಎಜುಕೇಶನ್ / ಮಕ್ಕಳ ಸಾಹಿತ್ಯ – https://pillai.koyil.org