ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವಕ್ಕೆ ಒಂದು ಸರಳ ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿ – ತಪ್ಪಿಸಬೇಕಾದ ಅಪಚಾರಗಳು

ಶ್ರೀಃ
ಶ್ರೀಮತೇ ಶಠಕೋಪಾಯ ನಮಃ
ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮಃ
ಶ್ರೀಮದ್ವರವರಮುನಯೇ ನಮಃ
ಶ್ರೀ ವಾನಾಚಲಮಹಾಮುನಯೇ ನಮಃ

ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವಕ್ಕೆ ಸರಳ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ

<< ಅರ್ಥಪಂಚಕಮ್

ಚಾಂಡಿಲಿ – ಗರುಡ ಪ್ರಸಂಗ (ಗರುಡಳ್ವಾರ್ ಚಾಂಡಿಲಿಯು ಪವಿತ್ರ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಒಂದು ನಿರ್ಜನವಾದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವಾಗ ಅವರ ರೆಕ್ಕೆಗಳು ತಕ್ಷಣವೇ ಉರಿದು ಬೀಳುತ್ತವೆ)

ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕಾದ ವಿವಿಧ ಅಪಚಾರಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳೋಣ.

ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ಶಾಸ್ತ್ರವೇ ಆಧಾರ – ನಮ್ಮ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಕ್ರಿಯೆಗೂ ನಾವು ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಅವಲಂಬಿಸುತ್ತೇವೆ. ಶಾಸ್ತ್ರವೆಂದರೆ ನಾವು ಯಾವುದನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು (ವಿಧಿ) ಮತ್ತು ಯಾವುದನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು (ನಿಷೇಧ) ಎಂದು ಬೋಧಿಸುವುದು. ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ ಶಾಸ್ತ್ರವು ನಮಗೆ ನಿತ್ಯಕರ್ಮ (ದಿನಚರಿ ಕ್ರಿಯೆಗಳು) ಮತ್ತು ನೈಮಿತ್ತಿಕ (ಆವರ್ತಕ ಕ್ರಿಯೆಗಳು) ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಆಚರಿಸುವಂತೆ ಮತ್ತು ಕಳ್ಳತನ, ಇತರರ ಆಸ್ತಿಗಳ ಮೇಲೆ ಮೋಹ, ಹಿಂಸೆ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಬೇಕೆಂದು ಬೋಧಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರುಗಳು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಸಾರವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ನಮಗೆ ಕ್ರೋಢೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಶ್ರೀ ವಚನಭೂಷಣ ದಿವ್ಯಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ, ಸೂತ್ರ ೩೦೦ ರಿಂದ ೩೦೭ ರಲ್ಲಿ, ಪಿಳ್ಳೈ ಲೋಕಾಚಾರ್ಯರು ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವನು ಈ ಕೆಳಗಿನ ೪ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಶಕ್ತನಾಗಿರಬೇಕೆಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ:

• ಅಕೃತ್ಯ ಕಾರಣ – ಶಾಸ್ತ್ರವು ನಿಷೇಧಿಸಿದ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗದಿರುವುದು
• ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರ – ಭಗವಂತನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅಪಚಾರಗಳು
• ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರ – ಭಾಗವತರ (ಭಕ್ತರ) ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅಪಚಾರಗಳು
• ಅಸಹ್ಯ ಅಪಚಾರ – ಯಾವುದೇ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಭಗವತ್/ಭಾಗವತರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಅಪಚಾರಗಳು

ಇವುಗಳನ್ನು ಒಂದೊಂದಾಗಿ ಈಗ ವಿವರವಾಗಿ ನೋಡೋಣ

 

ಅಕೃತ್ಯ ಕಾರಣ

ಶಾಸ್ತ್ರವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಕೆಳಗಿನ ವಿಷಯಗಳಿಂದ ಹಿಂಜರಿಯುವಂತೆ ಹೇಳುತ್ತದೆ:

• ಪರ ಹಿಂಸೆ – ಯಾವುದೇ ಜೀವಿಗೂ, ಒಂದು ಸಸ್ಯ ಅಥವಾ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಇರುವೆಗೂ ಸಹ, ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ತೊಂದರೆನ್ನುಂಟು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಶಾಸ್ತ್ರವು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದಿಲ್ಲ
• ಪರ ಸ್ತೋತ್ರ – ನಮಗೆ ಮಾತನಾಡುವ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಭಗವಂತನು ಕೊಟ್ಟಿರುವುದು ಆತನನ್ನು ಮತ್ತು ಆತನ ಅಡಿಯಾರ್ (ಭಕ್ತರನ್ನು) ಪ್ರಶಂಸಿಸುವುದಕ್ಕಾಗಿ. ಅವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಹೊಗಳಲು ಅದನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಉಪಯೋಗಿಸಬಾರದು.
• ಪರ ಧಾರಾ ಪಾಣಿಗ್ರಹ – ಇತರರ ಪತ್ನಿಯರನ್ನು ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ತಪ್ಪಾದ ಅಭಿಪ್ರಾಯದಿಂದ ಯೋಚಿಸಬಾರದು
• ಪರ ದ್ರವ್ಯ ಅಪಹಾರ – ಇತರರ ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ನಾವು ನೇರವಾಗಿ ಅಥವಾ ಪರೋಕ್ಷವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು, ಅದರ ಮಾಲೀಕರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಇಚ್ಛೆಯಿಂದ ಕೊಡದಿದ್ದಲ್ಲಿ.
• ಅಸತ್ಯ ಕಥನ – ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಮತ್ತು ಯಾವ ಜೀವಿಗೂ ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುವುದು
• ಅಭಕ್ಷ್ಯ ಭಕ್ಷಣ – ಈ ೩ ವಿಧವಾದ ದೋಷಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಆಹಾರ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಸೇವಿಸುವುದು – ಜಾತಿ (ಪ್ರಕೃತಿ), ಆಶ್ರಯ (ಸಹವಾಸ) ಅಥವಾ ನಿಮಿತ್ತ (ನಿಗದಿತ ಕಾರಣ) – ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿವರಗಳಿಗೆ ಆಹಾರ ನಿಯಮವನ್ನು ನೋಡಿ( https://granthams.koyil.org/2012/07/srivaishnava-AhAra-niyamam_28/ )
• ಮನು ಸ್ಮೃತಿ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿರುವ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ನಿರ್ಬಂಧಗಳು

ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವನಿಗೆ ಮುಖ್ಯವಾದದ್ದು ಮೊದಲು ಸಾಮಾನ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಧಿಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸುವುದು ಮತ್ತು ನಿಷೇಧ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸುವುದು.

ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರ

ಪಿಳ್ಳೈ ಲೋಕಾಚಾರ್ಯರು ಮುಂದಿನ ನಿಷೇಧ ವಿಷಯವನ್ನು – ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರ – ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಇದನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ವಿಶದವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಮಾಮುನಿಗಳು ಅದಕ್ಕೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರಗಳನ್ನು ಈ ಕೆಳಗೆ ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ:

• ಎಂಪೆರುಮಾನ್ (ಭಗವಂತ) ನನ್ನು ದೇವತಾಂತರಗಳಿಗೆ (ಇತರ ದೇವತೆಗಳಿಗೆ) ಸಮನಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವುದು – ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವನು ಅತಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಅರಿಯಬೇಕಾದ ವಿಷಯವೆಂದರೆ ಭಗವಂತನು ಸರ್ವೇಶ್ವರನೆಂಬುದು – ಎಂದರೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ (ಬ್ರಹ್ಮ, ಶಿವ, ಇಂದ್ರ, ವರುಣ, ಅಗ್ನಿ ಇತ್ಯಾದಿ) ಅಧಿಪತಿಯಾದವನು ಮತ್ತು ಅಂತರ್ಯಾಮಿ (ಎಲ್ಲರೊಳಗೂ ಇದ್ದು ಅವರ ಕ್ರಿಯೆಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವವನು). ಆತನಿಗೆ ಮೇಲೆಯಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಸಮನಾಗಲಿ ಬೇರಾರೂ ಇಲ್ಲ. ಈ ತಿಳುವಳಿಕೆಯೊಂದಿಗೆ ನಾವು ದೇವತಾಂತರಗಳೊಂದಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ದೂರವಿರಬೇಕು.
• ಅವತಾರಗಳಾದ ಶ್ರೀ ರಾಮ, ಕೃಷ್ಣ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯರಂತೆ ಅಥವಾ ಅತಿಮಾನವರಂತೆ ಪರಿಗಣಿಸುವುದು. ಭಗವಂತನು ಈ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ (ವಸ್ತು ಪ್ರಪಂಚ) ಪರಮಪದದಲ್ಲಿನ (ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ನೆಲೆ) ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಗುಣವಿಶೇಷಗಳೊಂದಿಗೆ ಅವತರಿಸುತ್ತಾನೆಂಬುದನ್ನು ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಅರಿಯಬೇಕು. ತನ್ನ ಲೀಲೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವಾಗಿ ಆತನು ಒಬ್ಬ ಸ್ತ್ರೀಯ ಗರ್ಭವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುತ್ತಾನೆ, ಒಂದು ನಿಶ್ಚಿತ ದಿನದಲ್ಲಿ ಜನಿಸುತ್ತಾನೆ, ವನವಾಸ ಇತ್ಯಾದಿ ಅನೇಕ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ – ಆದರೆ ಆತನು ಕರ್ಮಬದ್ಧನಾಗುವುದಿಲ್ಲ – ಬದಲಾಗಿ ಇದೆಲ್ಲವೂ ಆತನ ಇಚ್ಛೆಯಂತೆ ಈ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ ಜೀವಾತ್ಮರ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಘಟಿಸುತ್ತವೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಸ್ವತಃ ಈ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ಆತನು ಅನುಭವಿಸುವುದರಿಂದ, ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ಆತನನ್ನು ಇತರ ಮಾನವರಂತೆ ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು.
• ವರ್ಣಾಶ್ರಮದ ಮಿತಿಗಳನ್ನು ಗೌರವಿಸದಿರುವುದು – ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ವರ್ಣ ಮತ್ತು ಆಶ್ರಮದ ವಿಧಿ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ನಿಷ್ಠುರವಾಗಿ ಅನುಸರಿಸಬೇಕು. ಏಕೆಂದರೆ ಭಗವಂತನು ಹೇಳುವಂತೆ “ಶ್ರುತಿಸ್ಮೃತಿರ್ಮಮ ಏವ ಆಜ್ಞಾ … ಆಜ್ಞಾ ಛೇದಿ ಮಮ ದ್ರೋಹಿ, ಮದ್ಭಕ್ತೋಪಿ ನ ವೈಷ್ಣವ:”, ಅರ್ಥಾತ್ ಶ್ರುತಿ ಮತ್ತು ಸ್ಮೃತಿಗಳು ಆತನ ಆಜ್ಞೆಗಳು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಅನುಸರಿಸದವರು ಆತನ ದ್ರೋಹಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವನು ಒಬ್ಬ ಭಕ್ತನಾಗಿದ್ದರೂ ಸಹ ಒಬ್ಬ ವೈಷ್ಣವನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಈ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮಾಮುನಿಗಳು, ನಾಲ್ಕನೆಯ ವರ್ಣದ ತಿರುವಾರಾಧನ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವೈದಿಕ ಮಂತ್ರಗಳನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸುವುದು, ಸನ್ಯಾಸಿಗಳು ಅಡಿಕೆಯನ್ನು ಜಗಿಯುವುದು, ಇವುಗಳು ಶಾಸ್ತ್ರದ ಅನುಮತಿಯಿಲ್ಲದ ಕೆಲವು ಕಾರ್ಯಗಳೆಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ..
• ಅರ್ಚಾ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಅದನ್ನು ಮಾಡಲು ಉಪಯೋಗಿಸಿದ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟುವುದು – ಭಗವಂತನು ಭಕ್ತರಲ್ಲಿ ತನ್ನ ನಿರ್ಮಲ ಪ್ರೇಮದಿಂದಾಗಿ ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಅರಿಯಬೇಕು. ನಾವು ಇದು ಸ್ವರ್ಣ ವಿಗ್ರಹ ಆದ್ದರಿಂದ ಇದು ಶ್ರೇಷ್ಠವಾದದ್ದು, ಅಥವಾ ಇದು ಕಲ್ಲಿನ ವಿಗ್ರಹ ಅಥವಾ ಇದು ಕೇವಲ ಒಂದು ಚಿತ್ರ ಆದ್ದರಿಂದ ಇದು ಉತ್ತಮವಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿದರೆ ಅದು ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರ. ಇದು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ತಾಯಿಯ ಚಾರಿತ್ರ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಎಂದು ಶಾಸ್ತ್ರವು ವಿವರಿಸುತ್ತದೆ.
• ಜೀವಾತ್ಮನು ಸ್ವತಂತ್ರನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು – ನಮ್ಮ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಬುದ್ಧಿಯು (ಭಗವಂತನ ಇಚ್ಛೆಯನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸುವ ಸ್ವತಂತ್ರ ಬುದ್ಧಿ) ಎಲ್ಲಾ ವಿಧವಾದ ಪಾಪಗಳಿಗೆ ಪ್ರಮುಖವಾದ ಕಾರಣ ಮತ್ತು ಇದು ಅತಿ ದೊಡ್ಡ ಚೌರ್ಯವೆಂದು ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಜೀವಾತ್ಮನು ಪರಮಾತ್ಮನಿಗೆ ಅಧೀನನಾದವನು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಅರಿಯಬೇಕು ಮತ್ತು ಅದರಂತೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.
• ಭಗವತ್ ದ್ರವ್ಯಗಳನ್ನು (ಭಗವಂತನಿಗೆ ಸೇರಿದ ವಸ್ತುಗಳು) ಅಪಹರಿಸುವುದು – ಭಗವಂತನ ಸೊತ್ತುಗಳಾದ ಆತನ ಭೋಗ (ಆಹಾರ), ತಿರುವಾಭರಣ, ವಸ್ತ್ರಗಳು, ಇತ್ಯಾದಿ ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರಿವೆ. ಇದಲ್ಲದೆ ಈಗಿನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿರುವ ಸ್ಥಿರಾಸ್ತಿಗಳಾದ ಭೂಮಿ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಅಪಹರಣವನ್ನು ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಬಹುದು.
• ಈ ಮೇಲಿನ ಚೌರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದು.
• ಭಗವಂತನ ಆಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಅಪಹರಣ ಮಾಡಿದವರಿಂದ ಅಥವಾ ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದವರಿಂದ ಆ ಅಪಹೃತ ಸೊತ್ತನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು. .”ನಮಗೆ ಇದು ಬೇಕಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಆದರೂ ಅವರು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಏಕೆ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬಾರದು” ಎಂಬ ಮನೋಭಾವನೆಯಿಂದ ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದೂ ಸಹ ಭಗವಂತನಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾದದ್ದು.
• ಹೀಗೆ ಇನ್ನೂ ಅನೇಕ ನಡವಳಿಕೆಗಳು ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಖಂಡಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ.

ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರ

ಪ್ರಾಥಮಿಕವಾಗಿ, ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವನು ತನಗೆ ಸಮಾನನೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಸಹ ಒಂದು ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರವೆಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ – ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ನಮ್ಮನ್ನು ಇತರ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗಿಂತ ಕೀಳಾಗಿ ಭಾವಿಸಬೇಕು. ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಪಿಳ್ಳೈ ಲೋಕಾಚಾರ್ಯರು  ಸಂಕ್ಷಿಪ್ತ ವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿರುವುದೇನೆಂದರೆ “ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರವು, ಧನಸಂಪತ್ತು ಮತ್ತು ಕಾಮದ ಬಯಕೆಯಿಂದಾಗಿ, ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಒಂದು ದ್ವೇಷ”. ಆದರೆ ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶದವಾದ ವಿವರಗಳನ್ನು ಶ್ರೀ ವಚನಭೂಷಣದ ಸೂತ್ರ ೧೯೦ ರಿಂದ ೨೦೭ ರಲ್ಲಿ ಚರ್ಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಸೂತ್ರಗಳ ಸಾರವನ್ನು ನಾವು ಈಗ ನೋಡೋಣ.

ಮೊದಲು ನಾವು ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರದ ಕೆಲವು ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ತಿಳಿಯಬೇಕು:

• ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ವೇಷ (ವಸ್ತ್ರ, ಊರ್ಧ್ವಪುಂಡ್ರ, ಇತ್ಯಾದಿ) ಹೊಂದಿರುವವರು, ಆದರೆ ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರವನ್ನು ಎಸಗುವವರು, ಸುಂದರವಾಗಿ ಮಡಿಚಿದ ಆದರೆ ಒಳಗೆ ಸುಟ್ಟುಹೋದ ವಸ್ತ್ರದಂತೆ. ಬಲವಾದ ಗಾಳಿ ಬೀಸಿದಾಗ, ಆ ವಸ್ತ್ರವು ಚೂರುಚೂರಾಗಿ ಹಾರಿಹೋಗುತ್ತದೆ.
• ಭಗವಂತನ ಅವತಾರಗಳಾದ ವರಾಹ ನರಸಿಂಹ, ರಾಮ, ಕೃಷ್ಣ, ಇತ್ಯಾದಿ ಮತ್ತು ಈ ಅವತಾರಗಳಲ್ಲಿ ಆತನ ಲೀಲೆಗಳಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ, ಆತನು ಹಿರಣ್ಯ, ರಾವಣ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ತನ್ನ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಅಪಚಾರಗಳನ್ನು ಸಹಿಸಲು ಅಸಾಧ್ಯವಾದ್ದರಿಂದ, ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ಅರಿಯಬೇಕು. ತನ್ನ ಭಕ್ತರು ಅನುಭವಿಸುವ ಕಷ್ಟಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಕಳವಳಗೊಂಡು ಆತನು ಈ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ಈ ಅವತಾರಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದನು. ಆತನ ಅವತಾರ ರಹಸ್ಯಗಳನ್ನು ನಾವು ಸ್ವತಃ ಆತನ ನುಡಿಗಳಿಂದಲೇ ಭಗವದ್ಗೀತೆಯ ನಾಲ್ಕನೆಯ ಅಧ್ಯಾಯದ ಈ ಶ್ಲೋಕಗಳಿಂದ ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು – “ಯದಾ ಯದಾ ಹಿ … “, “ಪರಿತ್ರಾಣಾಯ ಸಾಧೂನಾಮ್ … “, “ಬಹೂನಿ ಮೇ ವ್ಯತೀತಾನಿ … “, “ಅಜೋಪಿ ಸನ್ … ” ಮತ್ತು “ಜನ್ಮ ಕರ್ಮ ಚ ಮೇ ದಿವ್ಯಮ್ … “. ತಮ್ಮ ‘ಗೀತಾಭಾಷ್ಯ’ ಮತ್ತು ‘ತಾತ್ಪರ್ಯ ಚಂದ್ರಿಕಾ’ ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ (ರಾಮಾನುಜರು) ಮತ್ತು ವೇದಾಂತಾಚಾರ್ಯರು ಈ ಶ್ಲೋಕಗಳನ್ನು ಬಹು ವಿಶದವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
• ಇದಲ್ಲದೆ ಇನ್ನೂ ಹಲವು ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರಗಳಿವೆ – ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ಅವರ ಜನನ, ಜ್ಞಾನ, ಕ್ರಿಯೆಗಳು, ಆಹಾರ, ಸಂಬಂಧಿಕರು, ವಾಸಿಸುವ ಸ್ಥಳ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ತಾರತಮ್ಯ/ಅಗೌರವ ತೋರಿಸುವುದು.

ಇವುಗಳಲ್ಲಿ, ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರ ಜನನದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ತಾರತಮ್ಯ/ಅಗೌರವ ತೋರಿಸುವುದು, ಅತ್ಯಂತ ಕ್ರೂರವಾದುದು. ಇದು, ಭಗವಂತನ ಅರ್ಚಾ ವಿಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಅದನ್ನು ಮಾಡಲು ಉಪಯೋಗಿಸಿದ ಕಚ್ಚಾ ವಸ್ತುಗಳ ಆಧಾರದ ಬೆಲೆ ಕಟ್ಟುವುದಕ್ಕಿಂತ, ಹೀನವಾದದ್ದೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ (ಈಗಾಗಲೇ ವಿವರಿಸಿರುವಂತೆ ಇದು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ತಾಯಿಯ ಶುದ್ಧತೆಯನ್ನು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿದ ಹಾಗೆ).

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಈ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಯಾವುದೇ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ , ಇತ್ಯಾದಿ. ಅಗೌರವ ತೋರಿಸಿದರೆ ಅದೇ ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರಕ್ಕೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರುಗಳು ಇತರ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವಾಗ ಅತಿ ನಿಷ್ಠುರವಾದ ಮಾನದಂಡವನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲಿಯೂ ಜಾಗರೂಕರಾಗಿರುತ್ತಿದ್ದರು. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಒಬ್ಬ ಆಚಾರ್ಯರು ಕೂಡ ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯನನ್ನು ಅತ್ಯಂತ ಗೌರವದಿಂದ ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದರು – ಇದು ಅವರು ಅನುಸರಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದ ಘನತೆಯ ಮಟ್ಟವನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂದು ನಾವು ನೋಡುತ್ತಿರುವುದು ಪೂರ್ಣ ಅಧೋಗತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ – ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯನು/ಳು ಸಹ ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಆಚಾರ್ಯರಿಗೆ ತೋರಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ “ಅವರು ಅಷ್ಟು ಜ್ಞಾನಿಗಳಲ್ಲ”, “ಆದರೆ ಅವರು ಹಣದ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ, ಅವರನ್ನು ನಾನು ಹೇಗೆ ಗೌರವಿಸುವುದು?” ಇತ್ಯಾದಿ. ಒಬ್ಬ ಶಿಷ್ಯರಿಗೆ ತನ್ನ ಆಚಾರ್ಯರನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದು ಸೂಕ್ತವಾದುದು ಮತ್ತು ಆಚಾರ್ಯರಿಗೆ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಅನ್ವೇಷಣೆಯ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನವನ್ನು ಭಗವಂತನಿಗೆ ಬಿಡುವುದು ಸಮಂಜಸವಾದುದು.

ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಈ ಕೆಳಗೆ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ:

• ತ್ರಿಶಂಕುವಿನ ಉದಾಹರಣೆಯನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ – ಆತನು ತನ್ನ ಆಚಾರ್ಯರಿಗೆ (ವಸಿಷ್ಠ ಮಹರ್ಷಿ) ಮತ್ತು ನಂತರ ವಸಿಷ್ಠರ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತನ್ನನ್ನು ಈ ಶರೀರದೊಂದಿಗೇ ಸ್ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಂತೆ ಮಾಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಿದನು. ಅವರು ಅದನ್ನು ತಿರಸ್ಕರಿಸಿದ್ದರಿಂದ, ಆತನು ಕೋಪಗೊಂಡನು ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ನೋಡಿದ ವಸಿಷ್ಠರ ಪುತ್ರರು ಅವನನ್ನು ಒಬ್ಬ ಚಂಡಾಲನಾಗು (ಶ್ವಾನಭಕ್ಷಕ) ಎಂದು ಶಾಪವಿತ್ತರು. ಆತನ ಬ್ರಹ್ಮಜ್ಞಾನವನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸುವ ಅದೇ ಯಜ್ಞ ಉಪವೀತವು ಚಂಡಾಲರು ಧರಿಸುವ ಪಟ್ಟಿಯಾಯಿತು. ಇದೇ ರೀತಿ, ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಅಪಚಾರ ಮಾಡಿದರೆ, ಉನ್ನತ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವುದರಿಂದ (ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಾದುದರಿಂದ) ಅವರು ಮಾಡುವ ಯಾವುದೇ ಪಾಪಗಳು/ತಪ್ಪುಗಳು ಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ ಅತ್ಯಂತ ತೀವ್ರವಾಗಿ ಶಿಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತದೆ – ಏಕೆಂದರೆ ಅವರು ಅತಿ ಪರಿಶುದ್ಧರೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಲಾಗಿದೆ. ಹೇಗೆ ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನ ಮಂತ್ರಿಗಳೇ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಅವರನ್ನು ಕೀಳಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ, ಆದರೆ ಒಬ್ಬ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮನುಷ್ಯನು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ ಮಾಡಿದರೆ ಯಾರೂ ಲಕ್ಷಿಸುವುದಿಲ್ಲವೋ ಹಾಗೆ.
• ತೊಂಡರಡಿಪ್ಪೊಡಿ ಆಳ್ವಾರ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ “ತಮರ್ಗಳಿಲ್ ತಲೈವರಾಯ ಚಾತಿ ಅಂತನರ್ಗಳೇಲುಮ್ ” – ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಕುಟುಂಬದಲ್ಲಿ ಜನಿಸಿದ್ದರೂ, ಬ್ರಹ್ಮೋಪದೇಶವನ್ನು (ಗಾಯತ್ರಿ ಜಪದ ಉಪದೇಶ) ಪಡೆದಿದ್ದರೂ ಮತ್ತು ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅರ್ಹತೆಯನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದರೂ ಸಹ, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ (ತನ್ನ ಮತ್ತು  ಭಗವಂತನ ನಡುವಿನ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಅರಿತಿರುವವರು ಮತ್ತು ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅನುಷ್ಠಾನವನ್ನು ತಿಳಿಯದವರು) ಅಪಚಾರ ಮಾಡಿದರೆ, ಆ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನು ತಕ್ಷಣವೇ ಒಬ್ಬ ಚಂಡಾಲನಂತಾಗುವನು. ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ಅನೇಕ ಅಪಚಾರಗಳನ್ನು ಎಸಗಿದ ನಂತರವೂ ಅವರ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಬದಲಾವಣೆಯಾಗಿಲ್ಲವೆಂದು ನಾವು ಯೋಚಿಸಬಾರದು – ಆ ಬದಲಾವಣೆಯು ಭೌತಿಕವಾಗಿರಬೇಕೆಂದಿಲ್ಲ.
• ಗರುಡನೂ ಸಹ ಚಾಂಡಿಲಿಯ (ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತೆ) ಬಗ್ಗೆ, ಆಕೆಯು ಏಕೆ ಒಂದು ದಿವ್ಯದೇಶದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸದೆ ಒಂದು ನಿರ್ಜನವಾದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ, ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿದಾಗ ತಕ್ಷಣವೇ ತನ್ನ ರೆಕ್ಕೆಗಳನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡನು.
• – ಪಿಳ್ಳೈಪಿಳ್ಳೈ ಆಳ್ವಾನ್ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರವನ್ನು ಎಸಗಿದಾಗ, ಕೂರತ್ತಾಳ್ವಾನ್ ಆ ರೀತಿಯ ಅಪಚಾರಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕೆಂದು ಅವರನ್ನು ಅನೇಕ ವಿಧದಲ್ಲಿ ತಿದ್ದುತ್ತಾರೆ.

ಕಡೆಯದಾಗಿ, ನಾವು ಒಂದು ಬಹು ಮುಖ್ಯವಾದ ಅಂಶವನ್ನು ಅರಿಯಬೇಕು. ನಾವು ತಿಳಿದಿರುವ/ನಂಬಿರುವ ಹಾಗೆ “ನಮಗೆ ಮೋಕ್ಷವು ದೊರೆಯುವುದು ಕೇವಲ ನಮ್ಮ ಆಚಾರ್ಯರೊಂದಿಗೆ ನಮ್ಮ ಸಂಬಂಧದಿಂದಾಗಿ, ಇದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅನುಷ್ಠಾನಗಳು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ”, ಅದೇ ರೀತಿ “ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ಎಸಗಿದ ಅಪಚಾರದಿಂದ ನಾವು ಸಂಸಾರದ ತಳಕ್ಕೆ ಬೀಳುತ್ತೇವೆ, ಇದರಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅನುಷ್ಠಾನಗಳು ಪರಿಗಣಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ”.

ಅಸಹ್ಯ ಅಪಚಾರ

ಅಸಹ್ಯ ಎಂದರೆ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಎಂದರ್ಥ. ಈ ಅಪಚಾರಗಳು ನಾವು ಭಗವಂತ, ಆಚಾರ್ಯ ಅಥವಾ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡುವಂತಹವು.

• ಭಗವದ್ವಿಷಯದಲ್ಲಿ – ಹಿರಣ್ಯಕಶಿಪುವು ಭಗವಂತನ ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಕೇಳಲು ಬಯಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ – ಭಗವಂತನು ಅವನ ವಿರುದ್ಧ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡದಿದ್ದರೂ ಸಹ.
• ಆಚಾರ್ಯರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ – ಅವರ ಆದೇಶಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸದಿರುವುದು, ಅವರು ಬೋಧಿಸಿದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಧನ, ಕೀರ್ತಿ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಅಪೇಕ್ಷಿಸಿ, ಅನರ್ಹರಿಗೆ ವಿವರಿಸುವುದು.
• ಭಾಗವತ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ – ಇತರ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರ ಬಗ್ಗೆ ಅಸೂಯೆಯಿಂದಿರುವುದು, ಇತ್ಯಾದಿ.

ಈ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಅಪಚಾರಗಳು (ಅದೇ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ) ಪ್ರತಿಯೊಂದೂ ಅದರ ಹಿಂದಿನದಿಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಕ್ರೂರವಾದದ್ದೆಂದು ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಅದೆಂದರೆ, ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರವು ಅಕೃತ್ಯಕಾರಣಕ್ಕಿಂತ (ನಿಷಿದ್ಧ ಕ್ರಿಯೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವುದು) ಕ್ರೂರವಾದದ್ದು, ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರವು ಭಗವತ್ ಅಪಚಾರಕ್ಕಿಂತ ಕ್ರೂರವಾದದ್ದು ಮತ್ತು ಅಸಹ್ಯ ಅಪಚಾರವು ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರಕ್ಕಿಂತ ಕ್ರೂರವಾದದ್ದು.

ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರುಗಳು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ಬಹುವಾಗಿ ಗೌರವಿಸುತ್ತಿದ್ದರು ಮತ್ತು ಯಾವುದೇ ಅಪಚಾರ ಮಾಡಲು ಭಯಪಡುತ್ತಿದ್ದರು. ನಮ್ಮ ಗುರುಪರಂಪರೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಆಚಾರ್ಯರೂ (ಅವರ ಚರಿತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ನೋಡಿದಂತೆ), ಈ ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಜೀವನದ ಅಂತ್ಯದಲ್ಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ಶಿಷ್ಯರನ್ನು ಮತ್ತು ಇತರ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಒಟ್ಟುಗೂಡಿಸಿ ಅವರ ಕ್ಷಮಾಪಣೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು, ಅವರು ಯಾವುದೇ ಅಪಚಾರವನ್ನೂ ಮಾಡದಿದ್ದರೂ ಸಹ. ಅವರ ನಮ್ರತೆಯು ಅಂತಹದಾಗಿತ್ತು.

ನಮಗೂ ಕೂಡ, ಇದನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುವುದು, ಮುಖ್ಯವಾದುದು. ಅನುಷ್ಠಾನಕ್ಕೆ ದಾರಿತೋರುವ ಜ್ಞಾನವು ಇತರರಿಗೆ ನಿದರ್ಶನವಾಗುತ್ತದೆ – ಅದಾಗಲಿಲ್ಲವಾದರೆ, ಜ್ಞಾನವು ಕೇವಲ ಅಜ್ಞಾನವೆಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.

ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ತಮ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು, ಭಾಗವತ ಅಪಚಾರಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆಂಬ ಭಯದಿಂದ, ಇತರ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಇದರ ಅರ್ಥವಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹಾಗಿದ್ದ ಪಕ್ಷದಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ನಮ್ಮ ಸಂಪ್ರದಾಯದಲ್ಲಿ ನಾವು ಹೇಗೆ ಜೀವಿಸಬೇಕೆಂದು ವಿವರಿಸುವ, ನಮ್ಮಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರುಗಳ ಹಾಗೂ ಸಮಕಾಲೀನ ಆಚಾರ್ಯರುಗಳ ಅನೇಕ ಗ್ರಂಥಗಳು ನಮಗೆ ಲಭಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಈ ಗ್ರಂಥಗಳ ಧ್ಯೇಯವು ನಾವು ಅವುಗಳನ್ನು ಓದಿ ಈ ಒಳ್ಳೆಯ ಗುಣಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಕಲಿಸುವುದೇ ಆಗಿದೆ,

ಅಡಿಯೇನ್ ಪಾರ್ಥಸಾರಥಿ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸನ್

ಮೂಲ: https://granthams.koyil.org/2015/12/simple-guide-to-srivaishnavam-apacharams/

ರಕ್ಷಿತ ಮಾಹಿತಿ:  https://granthams.koyil.org

ಪ್ರಮೇಯಂ (ಲಕ್ಷ್ಯ) – https://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಂ (ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳು) – https://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಬೋಧಕರು) – https://acharyas.koyil.org
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಶಿಕ್ಷಣ/ಮಕ್ಕಳ ಪೋರ್ಟಲ್ – https://pillai.koyil.org