శ్రీవైష్ణవ సరళతమ మార్గనిర్ధేశిక – పాఠక మార్గనిర్దేశిక

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీవానాచల మహామునయే నమః

శ్రీవైష్ణవ సరళతమ మార్గదర్శిని

పాఠకుల నిర్ధేశిని/పదకోశం

శ్రీవైష్ణవ ప్రాథమిక పరిభాష

• ఆచార్యుడు, గురువు – ఆధ్యాత్మికతను అదించువాడు – సాధారణంగా తిరుమంత్రమును ఉపదేశించువారు.
• శిష్య – శిష్యుడు / అంతేవాసి
• భగవంతుడు – శ్రీమన్నారాయణుడు
• అర్చామూర్తి – దేవాలయాల యందు, మఠముల యందు, గృహముల యందు ఆరాధించబడు దయారూపి అయిన భగనవానుని విగ్రహములు.
• ఎంపెరుమాన్,పెరుమాళ్, ఈశ్వరుడు – భగవానుడు
• ఎంపెరుమానార్ – భగవానుని కన్నా అతి కరుణామయులు – శ్రీరామానుజులు
• పిరాన్ – ఉపకారకుడు
• పిరాట్టి, తాయార్ – శ్రీమహాలక్ష్మి
• మూలవర్లు – ఆలయం లోపల పవిత్రంగా ప్రతిష్ఠించబడిన భగవానుని అచల (కదలని) రూపం.
• ఉత్సవర్లు –  తిరు వీథులలో ఊరేగించుటకు ప్రతిష్ఠ చేయబడిన చలరూపి భవగానుడు.
• ఆళ్వార్లు – భాగవానుని సంపూర్ణ కృపకు పాత్రులై ద్వాపర యుగాంతము నుండి కలియుగ ఆరంభము వరకు దక్షిణ భారతమున నివసించిన వైష్ణవ సన్యాసులు. భగవద్భక్తిలో మునిగి తేలినవారు.
• పూర్వాచార్యులు – శ్రీవైష్ణవ సాంప్రదాయమున శ్రీమన్నారాయణుని నుండి పరంపరగా వస్తున్న ఆధ్యాత్మిక చక్రవర్తులు.
• భాగవతులి, శ్రీవైష్ణవులు – భగవానునకు దాస్యము చేయువారు.
• అరైయర్లు – భగవానుని ముందు దివ్య ప్రభందములను రాగతాళ యుక్తముగా గానము చేయు శ్రీవైష్ణవులు.
• ఓరాణ్ వళి ఆచార్యులు – పెరియ పెరుమాళ్ నుండి మణవాళ మాముణుల వరకు వేంచేసి ఉన్న ఆచార్య సమూహం.

1. పెరియపెరుమాళ్
2. పెరియ పిరాట్టి
3. విష్వక్సేనులు
4. నమ్మాళ్వార్
5. శ్రీమన్నాథమునులు
6. ఉయ్యకొండార్
7. మణక్కాల్ నంబి
8. ఆళవందార్(యామునాచార్యులు)
9. పెరియనంబి
10. ఎంపెరుమానార్ (భగవద్రామానుజులు)
11. ఎంబార్
12. శ్రీ పరాశర భట్టర్
13. నఙ్జీయర్
14. నంపిళ్ళై
15. వడక్కు తిరువీధి పిళ్ళై
16. పిళ్ళై లోకాచార్యులు
17. తిరువాయ్మొళి పిళ్ళై
18. అళిగియ మణవాళ మాముణులు (వరవరమునులు)

• దివ్యప్రబంధం – అరుళిచ్చెయళ్గా వ్యవహరింపబడు ఆళ్వారులు అనుగ్రహించిన పాశురములు.
• దివ్య దంపతులు – శ్రీమన్నారాయణుడు మరియు శ్రీ మహాలక్ష్మి
• దివ్య దేశములు – ఆళ్వారులచే కీర్తిపబడిన భగవానుడు వేంచేసి ఉన్న క్షేత్రములు /స్థలములు.
• దివ్య సూక్తులు, శ్రీ సూక్తులు – భాగవానుని / ఆళ్వారాచార్యుల వచనములు.
• అభిమాన స్థలములు – పూర్వాచార్యులకు అభీష్ఠమైన భగవానుడు వెలసిన క్షేత్రములు.

• పాశురము – పద్యము / శ్లోకం
• పదిగం – దశకం (పది పాశురముల కూర్పు)
• పత్తు – శతకం (వంద పాశురముల కూర్పు)

• నిర్ధిష్ఠ / ప్రత్యేక అర్థములు (శ్రీవైష్ణవ పారిభాషిక పదాలు)

1. కోయిళ్- శ్రీరంగం
2. తిరుమల – తిరువేంగడం, తిరుమాళింరుశోలై
3. పెరియ కోయిల్ – కాంచీపురం
4. పెరుమాళ్- శ్రీరాముడు
5. ఇళయ పెరుమాళ్- లక్ష్మణుడు
6. పెరియ పెరుమాళ్- శ్రీరంగనాథుడు (మూలవర్లు)
7. నంపెరుమాళ్- శ్రీరంగనాథుడు (ఉత్సవర్లు)
8. ఆళ్వార్ – నమ్మాళ్వార్ స్వామి – భగవద్రామానుజులు
9. జీయర్, పెరియ జీయర్ – అళగియ మణవాళ మాముణులు (వరవరమునులు)

• స్వరూపం – నిజ స్వభావం / ఆకారం (శాస్త్రం నిర్ధేశించిన లక్షణములు కలిగి ఉండుట)
• రూపం – రూపం / ఆకృతి
• గుణం – కళ్యాణ గుణములు

1. పరత్వం – ఆధిపత్యం
2. సౌలభ్యం – సులువుగా లభించుట / అందుబాటులో ఉండుట
3. సౌశీల్యం – ఔదార్యం / అరమరికలు లేని ఉదారస్వభావం
4. సౌందర్యం – శరీర సుందరత
5. వాత్సల్యం – అమ్మలాంటి సహనం / ఓర్పు / క్షమా
6. మాధుర్యం – మధురమైన రుచి (ఒక గుణం)
7. కృప, కరుణ, దయా, అనుకంపా – అనుగ్రహం, కనికరం.

• శాస్త్రం – మనను నిర్ధేశించు / మార్గనిర్దేశనం చేయు ప్రామాణిక గ్రంథములు – వేదం, వేదాంతం, పాంచారాత్ర ఆగమం, ఇతిహాసములు (శ్రీరామాయణ భారతాదులు), పురాణములు (విష్ణుభాగవతగరుడాది), ఆళ్వారుల దివ్య ప్రబంధములు, పూర్వాచార్యుల కృతులు – స్తోత్రములు (స్తోత్రరత్నాది) వ్యాఖ్యానములు.
• కర్మ – చర్య – పాప (దుర్గుణములు) పుణ్యపు (సద్గుణములు) క్రియలు.
• మోక్షం – భవబంధ విమోచనం / విముక్తి

1. భగవత్ కైంకర్య మోక్షం – ఈ భవ బంధ విముక్తి జరిగిన పిమ్మట పరమపదమున ఉండు నిత్య కైంకర్యం.
2. కైవల్యం – ఈ భవ బంధ విముక్తి జరిగిన పిమ్మట ఉండు నిత్య ఆత్మానుభవము..

• కర్మ యోగ, ఙ్ఞాన యోగ, భక్తి యోగములు – భగవంతున్ని పొందు మార్గములు.
•  ప్రపత్తి, శరణాగతి – తన భారాన్నంతటిని భగవంతునిపై వేయుట. భవంతున్ని చేరుటకు అతనే మార్గమని నమ్మి ఉండుట.
• ఆచార్యనిష్ఠులు –  ఆచార్య శ్రీ పాదములను మాత్రమే ఆశ్రయించువారు. వీరినే ‘ప్రపన్నులు’ అని అందురు.
• ఆచార్య అభిమానం – ఆచార్యుల కృపకు పాత్రులు అవ్వడం.

• పంచ సంస్కారములు (సమాశ్రయణములు) – శుద్ధీకరణ ప్రక్రియల ద్వారా ఒక వ్యక్తిని భగవానుని కైంకర్యము నందు (ఈ సంసారము నందు మరియు పరమపదము నందు)  నిమగ్నపరచుట. ఆ ప్రక్రియలు..

1. తాప – శంఖ చక్రలాంఛనములు – తాపం (వేడి) గావించ బడిన శంఖ చక్ర ముద్రలను మన భుజముల యందు ధరింప చేయుట. దీని వలన మనం ఇకపై భగవంతుని సొత్తుగా పరిగణింపబడతాము. ఎలాగైతే ఒక పాత్రపై యజమాని చిహ్నముచే ముద్రించిన అది వానికి ఎలా చెందునో మనం కూడ ఈ శంఖ చక్ర ముద్రల స్థాపనం వల్ల భగవానునకే చెందిన వారమవుతాము.
2. పుండ్రం (చిహ్నం) – ద్వాదశ ఊర్ధ్వపుండ్ర ధారణం – శరీరమున పన్నెండు స్థలములలో ఊర్ధ్వపుండ్ర (తిరుమణి మరియు శ్రీ చూర్ణం) ధారణం చేయుట.
3. నామ – దాస్య నామం – ఒక నూతన పేరు ఆచార్యునిచే పొందుట. (రామానుజ దాస, మధురకవి దాస, శ్రీ వైష్ణవదాస ఇత్యాదులు).
4. మంత్రం  మంత్రోపదేశం – రహస్య మంత్రములను ఆచార్యుని ద్వారా పొందుట. ఇది మననం చేయువారిని దుఃఖముల నుండి రక్షించును. తిరుమంత్రం, ద్వయమంత్రం మరియు చరమ శ్లోకములనెడి ఈ మంత్రములు సంసార విముక్తిని కలిగించును. లోతైన విశ్లేషణకై దీనిని చూడండి: https://granthams.koyil.org/2015/12/rahasya-thrayam/
5. యాగ – దేవపూజ – తిరువారాధన క్రమమును అభ్యసించుట.

• కైంకర్యం – భగవానునికి, ఆళ్వారులకు, ఆచార్యులకు, భాగవతులకు సేవ చేయుట.
• తిరువారాధన – భగవంతున్ని ఆరాధించుట (పూజ)
• తిరువుళ్ళం – ఇష్ఠ ప్రకారం
• శేషి – యజమాని
• శేష – దాసుడు / సేవకుడు
• శేషత్వం – భగవానునికై దాస్యమునకు  సర్వదా సిద్ధమై ఉండుట. (శ్రీరామునికి సేవ చేయు లక్ష్మణుని వలె)
• పారత్రంత్యం – భగవానునికి పూర్తిగా ఆధీనపడుట. (భరతాళ్వాన్ వలె శ్రీ రాముని ఆఙ్ఞకు సర్వదా లోబడి ప్రవర్తించుట మరియు ఎడబాటును కూడా సమ్మతించుట)
• స్వాతంత్ర్యం – తన ఇష్ఠానుసారం నడుచుకొనుట.
• పురుషాకారం – సిఫార్సు, మధ్యవర్తిత్వం / ఉపశమింపచేయడం – ఈ జీవులు తాము చేసిన పాపకర్మ ఫలితంగా క్షింపబడడానికి అర్హులు కానున్నను పరమదయాస్వరూపిణి అయిన  శ్రీ మహాలక్ష్మి తాను భవగవానుని ఒప్పించి ఈ జీవున్ని అతని కృపకు పాత్రున్ని చేయును కావున తాను పురుషాకారిణి. ఆచార్యులు కూడా ఈ పురుషాకార స్వభావులే. ఈ పురుషాకారం చేయువారికి ముఖ్యంగా మూడు గుణాలు ఉండాలి.

1. కృప – ఈ కర్మానుభవ జీవునిపై దయ.
2. పారత్రంత్యం – సర్వం భాగవానునిపై ఆధారపడి ఉండుట.
3. అనన్యర్హత్వం – భగవానునికే తప్ప ఇతరులకు చెందకుండుట.

• అనన్య శేషత్వం – భగవానునికి మరియు భాగవతులకు తప్ప ఇతరులకు కైంకర్యం చేయకుండుట.
• విషయాంతరం – ప్రాపంచిక/ ఐహిక సుఖములు – కైంకర్యము కంటే వేరైనవి / ఇతరములు.
• దేవతాంతరము – శ్రీమన్నారాయణుడే పరత్వం. ఇతర జీవాత్మలు దేవతాంతరములు (అనగా ఈ జీవాత్మలు భగవానుని ఆఙ్ఞచే ఈ లౌకిక జగత్తులో కొన్ని కార్యములు నెరవేర్చుటకు నియమింపబడతారు. వీరుకూడా కర్మ బద్ధులే).
• స్వగత స్వీకారం – తమను తాము భాగవానుని/ఆచార్యునిలా భావించడం (నేను అను అహంకారం).
• పరగత స్వీకారం – భగవానుడు / ఆచార్యుడు తమ ప్రతయ్నం / ప్రార్థన లేకుండానే, అప్రయత్నంముగా మనలను స్వీకరించడం.
• నిర్హేతుక కృప – ఏ కారణం లేకుండానే చూపే దయ – జీవాత్మ ప్రోద్భలంచేయబడని /పురికొల్పబడని భగవానుని యొక్క ధృడమైన కృప.
• సహేతుక కృప – జీవాత్మ స్వప్రయత్నము చేసి పురికొల్పబడిన భగవానుని కృప.
• నిత్యులు – నిత్యసూరులు – పరమపదమున భగవానునికి కైంకర్యము చేయువారు (ఎక్కడైనా ఉన్నను). నిత్యులనగా ఈ భౌతిక సంసార బంధం లేశ మాత్రములేని పవిత్రులు.
• ముక్తులు – ఒక నాడు ఈ భౌతిక సంసారబద్దులై చివరకు పరమపదమును చేరుకొని పవిత్రులుగా మారి భగవానుని కైంకర్యం చేయువారు.
• బద్ధులు – ప్రస్తుతం ఈ భౌతిక సంసారమున జీవించువారు. వీరినే సంసారులు అందురు.
• ముముక్షువులు – మోక్షంకై ప్రయత్నం చేయువారు.
• ప్రపన్నులు – భగవానుని కైంకర్యమే సర్వమని భావించేవారు. వీరుకూడా ముముక్షువుల వంటివారే.

1. ఆర్త ప్రపన్నులు – ఒకసారి కష్ఠభూయిష్ఠమైన ఈ భౌతిక సంసారము నుండి విముక్తిని కోరువారు.
2. దృప్త ప్రపన్నులు – భగవానుని కైంకర్యమే సర్వమని భావించినను ఒకానొకసారి ఈ లౌకిక ప్రపంచమున భగవానునికి మరియు భాగవతులకు కైంకర్యము చేయజాలక పరమపదములో ఈ కైంకర్యమును అభిలషించువారు.

• తీర్థం – పవిత్ర జలం
• శ్రీపాద తీర్థం – చరణామృతం – ఆచార్యుల పాద ప్రక్షాళన జలం.
• భోగం – భగవానునికి సమర్పించుటకు సిద్ధమైన పక్వాపక్వములు.
• ప్రసాదం – శ్రీవైష్ణవులు స్వీకరించు భగవన్నివేదిత పదార్థములు(పక్వాపక్వములు).
• ఉచ్చిష్టం – ప్రసాదానికి మరోపేరు. (శేష ప్రసాదం) కొన్ని సార్లు ఇతరులచే సృశింపబడినది (ఇతరుల అథరములచే తాకబడినది) – సందర్భమును బట్టి అర్థం మారును.
• పడి – భోగములకు ఉపయోగించు నామాంతరం (తమిళ పదం)
• సాత్తుప్పడి – చందనం

• శఠారి, శ్రీ శఠకోపమ్ – శ్రీమన్నారాయణుని పాదపద్మములు. నమ్మాళ్వార్, శ్రీ శఠకోపముగా పరిగణింపబడతారు. దీనికి కారణం  వీరు భగవానుని శ్రీ పాద పద్మముల స్థానీయులు.
• మథురకవులు – నమ్మాళ్వార్ (పాద స్థానీయులు) శ్రీ పాదములకు వ్యవహారనామము.
• శ్రీ రామానుజం – ఆళ్వార్ తిరునగరిలో నమ్మాళ్వార్ (పాద స్థానీయులు) శ్రీపాదములకు వ్యవహారనామము.
• శ్రీ రామానుజం – అందరి ఆళ్వారుల (పాదస్థానీయులు) శ్రీ పాదములకు వ్యవహారనామము
• ముదలిఆండాన్ – శ్రీరామానుజుల (పాదస్థానీయులు) శ్రీ పాదములకు వ్యవహారనామము
• పొన్నడియామ్ శఙ్కమలం – మామునుల శ్రీ పాదములకు వ్యవహారనామము.
• సాధారణంగా ప్రధానశిష్యులు శ్రీ పాదములుగా వ్యవహరింపబడతారు. ఉదాహరణకు – ఎంబార్ కు – శ్రీ పరాశర భట్టర్ శ్రీ పాదములు (పాదస్థానీయులు) – శ్రీ పరాశర భట్టర్కు నఙ్జీయర్ శ్రీ పాదములు, నఙ్జీయర్కు నంపిళ్ళై శ్రీ పాదములు మొ.

• విభూతి – సంపద / ఐశ్వర్యము
• నిత్యవిభూతి – ఆధ్యాత్మిక జగత్తు (పరమపదం / శ్రీ వైకుంఠము)
• లీలావిభూతి – లౌకిక జగత్తు (జీవులు నివాసమగు ఈ సంసారం)

• అడియేన్, దాసుడు – తమను తాము సంబోధించుకొనే సాంప్రదాయక గౌరవ వాచకము (నేనుకు బదులు) వినయపూర్వక తాను.
• దేవరవారు, శ్రీమాన్ – ఇతర శ్రీ వైష్ణవులను సంబోధించు సాంప్రదాయక గౌరవవాచకము – మీ దయ
• ఎళుందరళుతల్ – వేంచేయడం (సాంప్రదాయక వచనములు)
• కణ్ వళరుతళ్ – శయనించడం.
• నీరాట్టం – స్నానమాడుట.
• శయనం – నిద్రించడం.

• శ్రీపాదం – భగవానుని / ఆళ్వారులను / ఆచార్యులను పల్లకిలో మోయుట / మోయువారు.
•  తిరువడి – శ్రీ పాద పద్మములు (హనుమాన్ కు సాంప్రాదాయక సంబోధన)
• వ్యాఖ్యానం – స్పష్ఠ వివరణ.
• ఉపన్యాసం – ప్రసంగం
• కాలక్షేపం – మూలమును చూచి దానిలోని వరుస వాక్యములకు చదివి దానికి  విస్తృత వ్యాఖ్యానమును అనుగ్రహించుట.

• అష్ఠదిగ్గజములు – శ్రీ మణవాళ మాహాముణులు శ్రీ వైష్ణవ సత్సాంప్రదాయమును నలుదిశలా భావితరాలకు ప్రచారం చేయుటకు ఏర్పరచిన / స్థాపన చేసిన ఎనిమిది మంది ఆచార్యులు.
• 74 సింహాసనాధిపతులు –  శ్రీ రామానుజాచార్యులు శ్రీవైష్ణవ సత్సాంప్రదాయమును నలుదిశలా భావితరాలకు ప్రచారం చేయుటకు ఏర్పరచిన / స్థాపన చేసిన డెబ్బై నాలుగు మంది ఆచార్యులు.

వేదాంత / తత్త్వ సంబంధిత పదాలు

• విశిష్ఠాద్వైతం – చిత్తు అచిత్తుతో కూడుకొని ఉన్న పరతత్త్వమును (భగవంతున్ని) తెలుపు సిద్ధాంతం / తత్త్వశాస్త్రం.
• సిద్ధాంతం – ఒక నియమమును స్థిరీకరించునది.
• మిథునం –  శ్రీ లక్ష్మీ నారాయణులు (పెరుమాళ్ మరియు పిరాట్టి)
• ఏకాయనం – శ్రియః పతిత్వమునునకు. (మహాలక్ష్మికి పతియైన వాడు)  ప్రాథాన్యత ఇవ్వకుండా శ్రీమన్నారాయణుని ఆధిక్యాన్ని అంగీకరించుట.
• మాయావాదం – ఏక రూపం గల బ్రహ్మమును అంగీకరిస్తు మిగితాదంతా  మిథ్యా(భ్రాంతి- లేనిది ఉన్నట్టుగా ఉన్నది లేనట్టుగా భావించడం) అని భావించు ఒక సిద్ధాంతం.
• ఆస్థికుడు – శాస్త్రమును ప్రమాణముగా అంగీకరించువాడు.
• నాస్థికుడు – శాస్త్రమును ప్రమాణముగా అంగీకరించనివాడు.
• బాహ్యులు – శాస్త్రమును ప్రమాణముగా అంగీకరించనివారు
• కుదృష్ఠులు – శాస్త్రమును తమకు అనుకూలంగా మారుస్తు ప్రమాణముగా అంగీకరించువారు.
• ఆప్తులు – మన ఉన్నతిని కోరువారు.
• ప్రమా – ప్రామాణిక ఙ్ఞానం
• ప్రమేయం – ప్రామాణిక ఙ్ఞానం లక్ష్యము.
• ప్రమాత – ప్రామాణిక ఙ్ఞానమును రక్షించువాడు.
• ప్రమాణం – ప్రామాణిక ఙ్ఞానమును ఆర్జించువాడు.
• ప్రత్యక్షం – ఇంద్రియ(కన్ను, చెవులు మొ॥) గోచరమైనది.

• అనుమానం – పూర్వపు పరిశీలన ఆధారముగా ఉత్పన్నమైన ఙ్ఞానం.
• శబ్దం – శాస్త్ర వచనములు / ప్రామాణిక ఆధారం

• తత్త్వత్రయం – ప్రపన్నులు స్పష్ఠంగా తెలుసుకోదగ్గ  మూడు అస్థిత్వముల. లోతైన విశ్లేషణకు చూడండి: https://granthams.koyil.org/thathva-thrayam-english/
•  చిత్తు అచిత్తు, జీవాత్మ – ఆత్మఙ్ఞానం
• అచిత్తు, అచేతనం, ప్రకృతి – పదార్థం, జడమైనది.

• ఈశ్వరుడు – భగవాన్ శ్రీమన్నారాయణుడు

• రహస్యత్రయం – పంచసంస్కార సమయమున ఆచార్యునిచే అనుగ్రహింపబడు మూడు గోప్యమంత్రములు. లోతైన విశ్లేషణకు  చూడండి:  https://granthams.koyil.org/2015/12/rahasya-thrayam/ .

• తిరుమంత్రం – అష్ఠాక్షరీ మహామంత్రం
• ద్వయమంత్రం – రెండుగా  ఉన్న మహామంత్రములు.
• చరమశ్లోకం – ‘సర్వథర్మాన్ పరిత్యజ్య’– అను గీతాశ్లోకం: ‘సకృదేవ ప్రపన్నాయ’ – అను రామ చరమశ్లోకం: ‘స్థితే మనసి’– అను వరాహ చరమ శ్లోకములు. సాధారణంగా  – ‘సర్వథర్మాన్ పరిత్యజ్య’– అను గీతాశ్లోకమే చరమ శ్లోకముగా రూఢి అయినది.

• అర్థ పంచకం- ఐదు ప్రధాన నియమాలు- పంచ సంస్కారములు అనుగ్రహించేటప్పుడు ఆచార్యులు ఉపదేశిస్తారు. లోతైన వివరణ కోసం https://granthams.koyil.org/2015/12/artha-panchakam/ దర్శించండి
  • జీవాత్మ – లౌకిక (సంసారిక) జీవులు (మానవులు)
  • పరమాత్మ – భగవానుడు
  • ఉపేయం, ప్రాప్యం – పొందవలసిన లక్ష్యం – చేయవలసిన కైంకర్యం
  • ఉపాయం – ఆ లక్ష్యాన్ని పొందడానికి మార్గం.
  • విరోధి – ఆ లక్ష్యాన్ని పొందడానికి అడ్డంకులు

• ఆకారత్రయం – ప్రతి జీవాత్మకు ఉండవలసిన మూడు ముఖ్యమైన స్థితులు / లక్షణములు.

• అనన్యశేషత్వం – భగవంతుడే రక్షకుడని(పరత్వం) నమ్ముట.
• అనన్య శరణత్వం – భగవంతుడే ఆశ్రయించ తగ్గవాడని నమ్ముట.
•  అనన్య భోగ్యత్వం – సాధారణ “కేవలం భగవంతున్ని మాత్రమే అనుభవించుట” , భగవానుడు మాత్రమే అనుభవించ యోగ్యుడు” అని నమ్మి ఉండుటయే ప్రథాన ఉద్దేశ్యం.
• సామానాధికరణ్యం – ఒకే ఆథారముతో ఒకటి కన్న ఎక్కువ సంఖ్యలో ఉన్న కారకం / గుణం.  ఒకే పరిధిని వివరించు రెండు అంతకన్నా ఎక్కువ పదాలు. దీనికి ఉదాహరణగా – మృద్గటం (మట్టి కుండ). కుండ తయారు కావడానికి – ఆధారం (మూలం) ఆధేయం (రూపం) కావాలి. అవే మట్టి మరియు ఘటత్వం. వేరొక ఉదాహరణ – “శుక్లపటము” (తెల్లని వస్త్రం) దీనికి రెండు విశేషణములు – ఒకటి తెలుపుదనం రెండవది పటత్వం(వస్త్రం అగుట). వీటి మాదిరిగా – బ్రహ్మా/భగవానుడు సామానాధికరణ్యముగా అన్నిఅస్థిత్వములకు ఆధారం. సంస్కృతం మరియు వేదాంత ఙ్ఞానమున్న పండితుల వద్ద తెలుసుకొనవలసిన లోతైన విశ్లేషణ.
• వైయాధికరణ్యం – రెండు అంతకన్నా ఎక్కువ అంశాలతో కూడికొని ఉన్న మూలం. ఉదాహరణకు – ఒక కుర్చికి భూమి ఆధారం కావచ్చు మరియు పూలకుండికి ఒక బల్ల ఆధారం కావచ్చు. వేరు వేరు వాటికి (అస్థిత్వాలకు) వేరు వేరు ఆథారాలు ఉంటాయి.

• సమిష్ఠి సృష్ఠి –  భగవానుడు ఈ సృష్ఠిని పంచభూతము వరకు నిర్వహించి  జీవాత్మను బ్రహ్మలాగా నియమిస్తాడు. ఈ స్థితిని సమిష్ఠి సృష్ఠి అంటారు.
• వ్యష్ఠి  సృష్ఠి – భగవానుడు బ్రహ్మను మరియు ఋషులను మొదలైన వారిని  నియమించి (తాను అంతర్యామిగా ఉంటూ) అస్థిత్వాలకు వేరు వేరు రూపాలను సృష్ఠిస్తాడు.
• వ్యష్ఠి సంహారం – భగవానుడు, రుద్రుడు, అగ్నికి  అధికారమిచ్చి (తాను అంతర్యామిగా ఉంటూ) ఈ అస్థిత్వాలను నశింపచేస్తాడు.
• సమిష్ఠి సంహారం – భగవానుడు తనంతటతానే స్వయంగా పంచభూతములను తనలో కలుపుకొంటాడు

మిగితా వివరాలకు : https://kaarimaaran.com/downloads/

అడియేన్ నల్లా శశిధర్  రామానుజదాస

మూలము: https://granthams.koyil.org/readers-guide-english/

పొందుపరిచిన స్థానము: https://granthams.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – https://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – https://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – https://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – https://pillai.koyil.org