శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః
నంపెరుమాళ్ళకు సంభంచిన సంఘటనలు
నంపెరుమాళ్ జ్యోతిష్కుడిని నుండి, శ్రీరంగంగా భావించబడే తిరుమాలిరుంజోలై దివ్య దేశాన్ని చేరుకున్నారు. తిరుమాలిరుంజోలై చుట్టూ శ్రీరంగం వంటి ఉద్యానవనాలు ఉన్నందున పిళ్లై లోకాచార్యుల నుండి వీడిన శోకాన్ని మరచి, అక్కడే ఉండ సాగారు. కూరత్తాళ్వాన్ తమ సుందరబాహు స్థవం శ్లోకం 103లో తిరుమాలిరుంజోలై కళ్ళళగర్ని ఇలా వర్ణించారు.
శిఖరిషు విపినేష్వపి ఆపాగాః వచ్చతోయాస్వనుభవ
సురసజ్ఞో దణ్డకారణ్య వాసాన్ ।
తదిహ తదనుభూతౌ సాభిలాశోద్య రామ శ్యరసి
వనగిరేంద్రం సుందరీభూయ భూయః ॥
(ఓ శ్రీరామా! రసజ్ఞుడవైన నీవు, దండకారణ్యంలో పయనిస్తూ, శుద్ద స్ఫటికమైన జలముల మందాకినీ నదికి తీరములో, చిత్రకూటపు అరణ్య పర్వత ప్రాంతాలలో కృపతో బస చేశావు. ఆ రుచిని చవిచూసిన కారణంగా, ఆ ప్రాంతాలలో నివసించినందున, ఆ అనుభూతులను పునః జీవించాలనే నీ దివ్య సంకల్పముతో, ఈ తిరుమాలిరుంజోలైని నీ దివ్య నివాసంగా చేసుకున్నావు).
ఇందులో పేర్కొన్నట్లుగా, నంపెరుమాళ్ అరణ్య ప్రాంతంలో నివసించాలనే కోరికతో, అడవులు మరియు కొండలతో చుట్టుముట్టబడిన ప్రదేశంలో కొంతకాలం [సుమారు ఒక సంవత్సరం] విశ్రాంతి తీసుకున్నారు. ఆతడు పరమ ధార్మికుడు కాబట్టి, అళగియ మణవాళన్ కిణఱు (నంపెరుమాళ్ళు తవ్విన బావి) తణ్ణీర్పందల్ (దాహంతో ఉన్నవారికి జలం చేకూర్చడానికి) సృష్టించాడు. అనంతరం, కులశేఖరాళ్వార్ల గురించి చెప్పినట్లుగా – “కొల్లి కావలన్ కూడల్ నాయగన్ కోళిక్కోన్ కులశేగరన్” (కొల్లి ప్రాంత రక్షకుడు, కూడల్ ప్రాంతానికి నాయకుడు మరియు కోళి ప్రాంతానికి అధిపతి), నంపెరుమాళ్ళు కులశేఖర ఆళ్వార్లు పాలించిన ప్రాంతంలో ఉండాలని ఆశించెను. వారు తిరుమాలిరుంజోలై నుండి పశ్చిమం వైపు వెళ్లి, దారిలో కొన్ని ప్రదేశాలలో బస చేసి చివరకు కోళిక్కోడు చేరుకున్నారు.
“సుడర్కొళ్ సోదియై దేవరుం మునివరుం తొడర” (ఎంపెరుమానునితో నిత్యసూరులు మరియు ముక్తాత్మలు) లో పేర్కొన్నట్లుగా, ఇతర దివ్యదేశ ఎంపెరుమాన్లు మరియు నమ్మాళ్వార్లు కూడా అదే చోటికి వచ్చి చేరుకున్నారు [ముస్లింల దాడి ఫలితంగా]. అతడు వారిని కూడా సంరక్షించాడు [భక్తులు తెచ్చిన వివిధ దివ్యదేశ సంబంధిత విగ్రహాలని]. తన దివ్య సింహాసనంపై నమ్మాళ్వార్లకి స్థానమిచ్చి, కరుణతో తదేకంగా ఆళ్వార్ని చూస్తూనే ఉండెను. ఆ తర్వాత అక్కడి నుండి ఆళ్వార్‌తో పాటు వారు తేనైక్కిడంబై (తిరుక్కణాంబి) అనే చోటికి బయలుదేరాడు, కొంత కాలం అక్కడ ఉండి, తనతో పాటు వెళ్లాలనుకున్న ఆళ్వార్‌ను విడిచిపెట్టి, పుంగనూర్ మీదుగా తిరునారాయణపురం చేరుకున్నాడు, అక్కడ కొంత కాలం ఉండి ఆళ్వార్చే “తిలదములగుక్కాయ్ నిన్ఱ” (ప్రపంచమంతటికీ అలంకారము వంటి) అని పిలువబడే తిరువెంగడముకి చేరుకున్నాడు.
తిరుమలలో నంపెరుమాళ్
శ్రీ రామాయణం అయోధ్య కాండం 56-38 లో చెప్పినట్లుగా
సురమ్యం ఆసద్యతు చిత్రకూటం నదీంచతాం మాల్యవతీం సుతీర్థాం ।
ననంద హృష్ఠ మృగపక్షి జుష్టాం జహౌచ దుక్కం పురవిప్రవాసాత్ ॥
(ఆహ్లాదకరమైన చిత్రకూట పర్వతము చేరుకుని మాల్యవతి నదీ ప్రాంతములో జంతు పక్షుల మధ్య సీతా, రామ లక్ష్మణులు, అయోధ్య నగరం బహిష్కణ వల్ల కలిగిన బాధని మరచారు. తిరుమళిశై ఆళ్వార్ తమ నాన్ముగన్ తిరువందాది పాశురము 47 “నన్మనివణ్ణనూర్…” (మణి వంటి రంగులో ఉన్న సర్వేశ్వరుని నివాస స్థలం) లో ప్రశంసించబడిన తిరువెంగడం చేరుకుని నంపెరుమాళ్ళు కుదుట చెందారు. తిరుప్పాణాళ్వార్ తమ అమలనాదిపిరాన్ 3 వ పాశురములో చెప్పినట్లుగానే, “మందిపాయ్ వడవెంగడమామలై వానవర్గళ్ సంధి శెయ్య నిన్ఱ అరంగత్తు అరవినణైయాన్…” (ఉత్తరాన వెలసిన తిరువేంకట కొండలులో ఆదిశేషునిపై శయనించి ఉన్న తిరువరంగడు, నిత్యసూరుల పుష్పారాధనలు అందుకొనుటకై తిరుమలలో నిలుచొని ఉన్నాడు), వీరిరువురు (అరంగనాధుడు, తిరువేంకట నాధుడు) ఒకే స్వరూపులు కాబట్టి, నంపెరుమాళ్ళు చాలా కాలం పాటు దివ్య ఉత్సవాలను ఆనందిస్తూ తిరువేంగడంలో ఉన్నారు.
అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి
మూలము: https://granthams.koyil.org/2021/07/30/yathindhra-pravana-prabhavam-15-english/
పొందుపరిచిన స్థానము – https://divyaprabandham.koyil.org/
ప్రమేయము (గమ్యము) – https://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – https://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – https://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – https://pillai.koyil.org