శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః
తిరువాయ్మొళి పిళ్ళైల మహిమ
పిళ్లై లోకాచార్యులు పరమపదం (శ్రీవైకుంఠం) చేరుకున్న తరువాత, లోకాచార్యుల ఆశ్రయములో ఉన్న తిరుమలై ఆళ్వార్ల (తిరువాయ్మొళి పిళ్ళై) తల్లిగారు, ఆ శోకం భరించలేక దివ్య పరమపదానికి తానూ చేరుకున్నది. తిరుమలై ఆళ్వార్ తమ పిన్ని దగ్గర ఉండ సాగెను. తిరుమలై ఆళ్వార్ లౌకిక జ్ఞానం బాగా ఎరిగినవారు, పైగా తమిళంలో కూడా బాగా ప్రావీణ్యం ఉన్నవారు. వారికి వైధిక జ్ఞానంతో పాటు లౌకిక ప్రావిణ్యము కూడా ఉన్నదని తెలుసుకున్న తర్వాత, పాండ్య రాజు వారిని తమ మంత్రిగా, పైగా రాజ పురోహితులిగా నియమించెను.
కూరకులోత్తమ దాసులు తిరువాయ్మొళి పిళ్ళైని సరి చేసి దర్శనములోకి తీసుకురావాలనే ఉద్దేశ్యంతో, ఒకరోజు తిరువాయ్మొళి పిళ్ళై రాజ కార్యము కొరకై పల్లకీలో వెళుతుండగా, కూరకులోత్తమ దాసులు వారికి వినబడేంత దూరములో ఉండి తిరువిరుత్తం (నమ్మాళ్వార్ల మొదటి ప్రబంధం) లోని మొదటి పాశురాన్ని పఠించారు. తిరువాయ్మొళి పిళ్ళైకి దాని అర్థంపై ఆసక్తి కలిగి, ఆ విషయము గురించి నాయన్ (కూరకులోత్తమ దాసు) ని అడిగారు. నాయన్ ఆ భావార్థాన్ని వివరించనని ముఖం సూటిగా చెప్పెను. తిరువాయ్మొళి పిళ్ళైకి పిళ్లై లోకాచార్యుల విశేష అనుగ్రహం ఉన్నందున, నిరాకరించినందుకు నాయన్‌పై కోపం రాలేదు. తర్వాత ఇంటికి చేరుకోగానే తమ పిన్నికి జరిగిన విషయం చెప్పెను. బాల్యములో పిళ్లై లోకాచార్యల దివ్య తిరువడితో ఉన్న అనుబంధం గురించి ఆమె వారికి గుర్తు చేసింది. నాయన్ వారిని కలుసుకోవాలని, వారి దివ్య చరణాల యందు ఆశ్రయం పొందాలని ఆసక్తి వీరికి కలిగెను.
శింగప్పిరాన్ ను ఆ రోజుల్లో “తిరుమణత్తూణ్ నంబి” అని పిలిచేవారు. వారిపై ఉన్న అభిమానం కారణంగా, అనేక శ్రీవైష్ణవులు వారికి ఎన్నో మంచి మాటలు చెప్పేవారు; “ఎంతో మంది ఎన్నో రకాల మంచి మాటలు చెబుతున్నారు. నేను ఏమీ అర్థం చేసుకోలేకపోతున్నాను. మంచి స్పష్టత ఉన్నవారెవరైనా విశదీకరించి వివరిస్తే బావుంటుంది అని నేను అభ్యర్థిస్తున్నాను” అని వారు కోరెను. అప్పుడు వారు చాలా వాగ్ధాటిగా పేరుగాంచిన తిరుమలై ఆళ్వార్ ని విశదీకరించమని కోరెను. తిరుమణత్తూణ్ నంబిని వారి మాటలు ఎంతో ఆకట్టుకున్నాయి. వారిని సంప్రదాయ ప్రవర్తకులుగా చేయాలని అశించెను. వారు కూరకులోత్తమ దాసులను (అప్పటికి వారు శ్రీరంగానికి చేరుకున్నారు) కలుసుకుని తన కోరికను తెలియజేశారు. కూరకులోత్తమ దాసులు తిరుమలై ఆళ్వార్ ని దర్శనములోకి తీసుకువస్తానని చెప్పి మధురకి బయలుదేరారు. ఒకరోజు తిరువాయ్మొళి పిళ్ళై ఏనుగుపైన వెళుతుండగా దాసులు గమనించి, పిళ్ళైకి కనిపించేలా ఒక కొండపైకి ఎక్కారు. తిరువాయ్మొళి పిళ్ళై వారిని చూడగానే, తమ ఆచార్యులు పిళ్లై లోకాచార్యులుగా ఊహించి, ఏనుగుపై నుండి క్రిందకి దిగి, నాయన్ ముందు సాష్టాంగము చేశారు. నాయన్ వారికి తమ చేతుల్లోకి తీసుకుని ఆపై ఆలింగనముచేసుకొని వారిని ప్రశంసించారు. తిరువాయ్మొళి పిళ్ళై అప్పుడు వారికి స్వాగతాలు పలుకుతూ తమ ఇంటికి తీసుకువెళ్లి సత్కరించి సత్ విషయాలు చెప్పమని ప్రార్థించారు. పిళ్లై లోకాచార్యుల కడా దినాలను నాయన్ వారికి వివరించారు. తిరుమలై ఆళ్వార్ దాస నాయనార్ ను అక్కడే ఉండమని ప్రార్థించి, మర్నాడు ఉదయాన వారు ఊర్ధ్వ పుండ్రాలను ధరించేటప్పుడు రావలసిందిగా కోరారు. నాయన్ వారి సౌకర్యవంతమైన బస కోసం మఠం కుడా ఏర్పాటు చేశారు.
ప్రతిరోజూ ప్రాతః కాలమున, కూరకులోత్తమ దాసులు తిరుమలై ఆళ్వార్ దగ్గరకు వెళ్లి, పిళ్లై లోకాచార్యులు రచించిన రహస్యార్థాలను వారికి బోధించేవారు. ఆళ్వార్ వీటిని ఎంతో గౌరవంగా నేర్చుకునేవారు. ఒకరోజు, రాజరిక బాధ్యతలలో మునిగి ఉండటం కారణంగా, నాయన్ రహస్యార్థాల వివరిస్తుండగా, వినకుండా అంతగా పట్టించుకోలేదు. మరుసటి రోజు నాయన్ రాలేదు. ఆ మరుసటి రోజు కూడా నాయన్ రాకపోవడంతో, ఎందుకు రాలేదో తెలుసుకోమని తిరుమలై ఆళ్వార్ తన కాపలాదారులను పంపారు. కాపలాదారులు తిరిగి వచ్చి, కూరకులోత్తమ దాసులు ఏమీ మాట్లాడలేదని చెప్పారు. తిరుమలై ఆళ్వార్ నాయనుని తిరుమాలిగైకి వెళ్లి చాలా సేపు సాష్టాంగ నమస్కారం చేసారు. అప్పుడు నాయన్ వారిని క్షమించారని చెప్పి, తమ తిరుమాళిగలో (ఇతర శిష్యులకు) ఉపన్యాసం ముగుస్తున్నందున, తిరుమలై ఆళ్వార్ ప్రసాదము తీసుకొని వెళ్ళమని చెబుతారు. తిరుమలై ఆళ్వార్ ప్రసాదం తీసుకున్న వెంటనే, పరమవిరక్తులుగా పరివర్తనము చెంది, “కూరకులోత్తమ దాస నాయన్ తిరువడిగళే శరణం” అని పదే పదే జపం చేయ సాగెను. వారు తమ రాజ కార్యాలకి తిరిగి వచ్చిన తర్వాత కూడా, ఈ జపం చేస్తూనే ఉండెను. తిరుమలై ఆళ్వార్ వింతగా ప్రవర్తిస్తున్నారని అక్కడి అధికారులు వెళ్లి రాణికి సమాచారం అందించారు. ఆమె తిరుమలై ఆళ్వార్ ను రమ్మని కబురు పంపింది. ఆమె తిరుమలై ఆళ్వార్ కు స్వాగతం పలికినప్పుడు, తిరిగి సమాధానము ఇవ్వాకుండా, “కూరకులోత్తమ దాస నాయన్ తిరువడిగళే శరణం” అని బదులు చెప్పెను. అప్పుడు ఆమె, “పిల్లలు యుక్తవయస్సు వచ్చి రాజ్య వ్యవహారాలను వారి స్వంతంగా నిర్వహించగలిగే వరకు మేము, పిల్లలు, నేను మీపై ఆధారపడి ఉన్నాము” అని బాధతో చెప్పింది. తిరుమలై ఆళ్వార్ ఆమెను ఓదార్చుతూ, “బాధపడకుము. మీ కుమారుడు ఇప్పుడు పెద్దవాడైయ్యాడు, తగిన సామర్థ్యము ఉన్నవాడు. నేను నాయన్ యొక్క దివ్య తిరువడిని సేవించాలి. నన్ను అడ్డుకోవద్దు. నేను రాజరిక వ్యవహారాలను గమనిస్తూనే ఉంటాను, అవసరమైనప్పుడు యువరాజునికి సలహాలిస్తాను” అని చెప్పెను. వారు కొంతకాలం అక్కడే ఉండి, కురాకులోత్తమ దాసుల నుండి నేర్చుకుంటూ, రాజ్య వ్యవహారాలలో కూడా సహాయం అందిస్తూ ఉండెను. ఆ తరువాత వారు తిరుప్పుళ్లాని దివ్య దేశము సమీప ప్రాంతంలో సిక్కిలికి (ప్రస్తుతం సిక్కిల్ కిడారం అని పిలుస్తారు) చేరుకున్నారు. అక్కడ కురాకులోత్తమ దాసులు గురుకుల వాసము చేయుటకు కుటీరాన్ని ఏర్పరచుకొని ఉండసాగారు. పిళ్ళై లోకాచార్యుల నుండి తాను నేర్చుకున్న రహస్యాలన్నింటినీ కురాకులోత్తమ దాసులు వారికి బోధించారు కాబట్టి, దాస నాయన్ ను కురాకులోత్తమదాసం ఉదారం (కురాకులోత్తమ దాసుల గొప్పతనం) అని పేర్కొన బడ్డారు.
అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి
మూలము : https://granthams.koyil.org/2021/08/02/yathindhra-pravana-prabhavam-18-english/
పొందుపరిచిన స్థానము – https://divyaprabandham.koyil.org/
ప్రమేయము (గమ్యము) – https://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – https://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – https://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – https://pillai.koyil.org