ಶ್ರೀಃ ಶ್ರೀಮತೇ ಶಠಕೋಪಾಯ ನಮ: ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮ: ಶ್ರೀಮತ್ ವರವರಮುನಯೇ ನಮ: ಶ್ರೀ ವಾನಾಛಲ ಮಹಾಮುನಯೆ ನಮಃ
ದಿನನಿತ್ಯದ ಜೀವನದ ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳಲ್ಲಿ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಎದುರಿಸುತ್ತಿರುವ ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ವಂಗಿ ಪುರತ್ತು ನಂಬಿಗೆ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ವಂಗಿ ಪುರತ್ತು ನಂಬಿ ಈ ಸೂಚನೆಗಳನ್ನು ವಿರೋಧಿ ಪರಿಹಾರಂಗಳ್ (ಅಡೆತಡೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕುವುದು) ಎಂಬ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದೊಂದಿಗೆ ಅದ್ಭುತವಾದ ಗ್ರಂಥದಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಶ್ರೀ ಉ.ವೇ ರಾಮಾನುಜಮ್ ಅವರು ನೀಡಿದ ವಿವರಣೆಗಳ ಸಹಾಯದಿಂದ ನಾವು ಈಗ ಈ ಗ್ರಂಥದ ಆಂಗ್ಲ ಅನುವಾದವನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಕನ್ನಡ ಅನುವಾದವನ್ನು ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಇಡೀ ಸರಣಿಯನ್ನು https://granthams.koyil.org/virodhi-pariharangal-kannada/
ನಲ್ಲಿ ವೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು.
ಹಿಂದಿನ ಲೇಖನವನ್ನು https://granthams.koyil.org/2023/02/21/virodhi-pariharangal-9-kannada/ .. ಅಲ್ಲಿ ನೋಡಬಹುದು
ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಶಾಸ್ತ್ರದ, ದಿವ್ಯ ದೇಶ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ಗಳಿಗೆ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳನ್ನು ಸಾರವನ್ನು ಹೊರತಂದರು
41. ಅನುಷ್ಟಾನ ವಿರೋಧಿ – ನಮ್ಮ ದಿನಚರಿಯಲ್ಲಿನ ಅಡೆತಡೆಗಳು
ಅನುವಾದಕರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ನಿಜವಾದ ಅಡೆತಡೆಗಳು/ತಡೆಗಳನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಮೊದಲು ನಾವು ಈ ವಿಷಯದ ವಿವರವಾದ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯನ್ನು ಮಾಡೋಣ. ಈ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಏನು ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ತುಂಬಾ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆ ಇದೆ
- ನಮ್ಮ ಅನುಷ್ಟಾನಂ ಅನೇಕ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ಮೂಲ ತತ್ವಗಳಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ನಾವು ಹೇಗೆ ನಡೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಹರಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
- ಅಂದರೆ ಕರ್ಮ ಮತ್ತು ಕೈಂಕರ್ಯದ ನಡುವಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಕರ್ಮವು ಸಾಮಾನ್ಯ (ವರ್ಣಾಶ್ರಮ – ದೈಹಿಕ) ಧರ್ಮವಾಗಿದ್ದರೂ, ಅನುಸರಿಸಲು ಅತ್ಯಗತ್ಯ/ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿದೆ, ಕೈಂಕರ್ಯವು ವಿಷೇಶ (ಸ್ವರೂಪ – ಆತ್ಮಕ್ಕೆ) ಧರ್ಮವಾಗಿದೆ, ಇದು ಸಾಮನ್ಯ ಧರ್ಮಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ.
- ಕರ್ಮವು ಮೂರು ವಿಧವಾಗಿದೆ
- ನಿತ್ಯ ಕರ್ಮ – ಸಂಧ್ಯಾ ವಂದನಂ ಇತ್ಯಾದಿ ದಿನಚರಿಗಳು
- ನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕರ್ಮ – ತರ್ಪಣ ಇತ್ಯಾದಿ ಆವರ್ತಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು
- ಕಾಮ್ಯ ಕರ್ಮ – ಲೌಕಿಕ/ಭೌತಿಕ ಪ್ರಯೋಜನಗಳಿಗಾಗಿ ಮಾಡುವ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು
- ಕೈಂಕರ್ಯವೂ ಮೂರು ವಿಧ
- ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯಂ – ಭಗವಂತನ ಸೇವೆ (ನಿತ್ಯ ಮತ್ತು ನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕರ್ಮಗಳು ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯದ ಭಾಗವಾಗುತ್ತವೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅಂತಹ ಕರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸ್ವತಃ ತಾವೇ ಆದೇಶಿಸುತ್ತಾರೆ)
- ಭಾಗವತ ಕೈಂಕರ್ಯಂ – ಭಾಗವತರ ಸೇವೆ
- ಆಚಾರ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯಂ – ಸ್ವಂತ ಆಚಾರ್ಯರಿಗೆ ಸೇವೆ
- ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಈ ತತ್ವವು ಅತ್ಯಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ. ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮವನ್ನು ಎಂದಿಗೂ ಬಿಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಮುಮುಕ್ಷುಪ್ಪಡಿ ಸೂತ್ರಗಳು 270 ಮತ್ತು 271 ರಲ್ಲಿ, ಈ ತತ್ವವನ್ನು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ – 270 ಅವತಾರಿಕೈಯಲ್ಲಿ ಮಾಮುನಿಗಳು “ನಿಸ್ಸಂಶಯವಾಗಿ ಕರ್ಮ, ಜ್ಞಾನ, ಭಕ್ತಿ ಯೋಗಂಗಳ ಯಾವುದೇ ಸ್ವರೂಪ ತ್ಯಾಗ ವಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಕ್ಕಾಗಿ ಉಪಾಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು/ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಕೈಂಕರ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬೇಕು) – ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ಪಡೆಯಲುಭಗವಂತನನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಸಲು ನಾವು ಉಪಾಯವಾಗಿ ಏನನ್ನೂ ಮಾಡಬಾರದು . ಎಲ್ಲಾ ನಿತ್ಯ (ದೈನಂದಿನ – ಸಂಧ್ಯಾ ವಂದನೆ, ಇತ್ಯಾದಿ) ಮತ್ತು ನೈಮಿತ್ತಿಕ (ತರ್ಪನ ಇತ್ಯಾದಿ) ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಕೈಂಕರ್ಯವಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕು. ಇದನ್ನು ಮುಂದಿನ ಸೂತ್ರದಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸಲಾಗಿದೆ “ಕರ್ಮಂ ಕೈಂಕರ್ಯತ್ತಿಲೇ ಪುಗುಂ” – ಕರ್ಮವು ಕೈಂಕರ್ಯದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬೀಳುತ್ತದೆ) -ಪಿಲ್ಲೈ ಲೋಕಾಚಾರ್ಯರು ಮತ್ತು ಮಾಮುನಿಗಳು ಅಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಯಾರು ಇದನ್ನು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ವಿವರಿಸಬಹುದು.
- ಆದರೆ ಅಂತಹ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯವು ಯಾವಾಗ ಗೌಣವಾಗುತ್ತದೆ? ಮಾಮುನಿಗಳು ಅಳಗಿಯ ಮನವಾಳ ಪೆರುಮಾಳ್ ನಾಯನಾರ್ ಅವರ ಆಚಾರ್ಯ ಹೃದಯಂ ಚೂರ್ಣಿಕೆ 31 ರಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ – ” ಅತ್ತಾಣಿ ಚೇವಗತ್ತಿಲ್ ಪೊದುವಾನದು ನಳುವುಮ್ ” ( ಅತ್ತಾಣಿಚ್ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಸೇವೆ ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತದೆ ). ನಾವು ಭಗವತ್/ಭಾಗವತ ಕೈಂಕರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವಾಗ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯವು ಹಿಂದೆ ಆಸನವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವಿಳಂಬವಾಗಬಹುದು/ಬಿಡಬಹುದು ಎಂದು ಮಾಮುನಿಗಳು ವ್ಯಾಕ್ಯಾನಂನಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.
- ಇತ್ತೀಚಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ, ಅನೇಕ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಮೂಲ ಅನುಷ್ಟಾನವನ್ನು ಮಾಡದೆ “ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ಇದು ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ” ಎಂದು ಹೇಳುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿದೆ .
- ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ನಾವು ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳನ್ನು (ಕರ್ಮ ಅನುಷ್ಟಾನಂ) ಮಾಡುವುದು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಗತ್ಯವೆಂದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತೋರಿಸಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಕಟ್ಟುನಿಟ್ಟಾಗಿ ಪಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಅವರು ಅದನ್ನು ತಪ್ಪದೆ ಮಾಡಿದರು. ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಘರ್ಷ ಉಂಟಾದಾಗ ಮಾತ್ರ, ಸಾಮನ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳನ್ನು ತಾತ್ಕಾಲಿಕವಾಗಿ ಕೈಬಿಡಲಾಯಿತು.
- 6000 ಪಡಿ ಗುರು ಪರಂಪರೆ ಪ್ರಭಾವದಲ್ಲಿ, ನಾವು ಇತರ ದೇವತೆಗಳನ್ನು ಪೂಜಿಸಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದಾಗ ನಾವು ನಿತ್ಯ/ನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಏಕೆ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಂಬಿಳ್ಳೈ ಅವರನ್ನು ಒಮ್ಮೆ ಪ್ರಶ್ನಿಸಲಾಗಿದೆ. ನಿತ್ಯ/ನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕರ್ಮಗಳು ವೈಧಿಕ ಅನುಷ್ಟಾನದ (ವೇದದ ಭಾಗವಾಗಿರುವ) ಭಾಗವಾಗಿರುವುದರಿಂದ ನಾವು ಅವುಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಂಬಿಳ್ಳೈ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.
- ಪೆರಿಯವಾಚ್ಚಾನ್ ಪಿಳ್ಳೈ ಪರಂತ ರಹಸ್ಯಂ ಚರಮ ಶ್ಲೋಕ ಪ್ರಕರಣ (ವಿಭಾಗ) “( ನಮ್ಮಾಚಾರ್ಯರ್ಗಳ್ ಇವ್ವಱೈ ಅನುಷ್ಟಿಪ್ಪಾರುಂ ಅನುಷ್ಟಿಯಾತಾರುಮಾಯ್ ಪೊಗಿರತು ). ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರಲ್ಲಿ ಕೆಲವರು ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ( ಕೈಂಕರ್ಯಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡಿಯಿಯಾಗದಂತೆ) ಪಾಲಿಸಬೇಕು ಎಂದು ತೋರಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವರು ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಬಹುದು (ಕೈಂಕರ್ಯಗಳಿಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗುವಾಗ) ಎಂದು ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಕೆಳಗಿನ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿಂದ ನಾವು ತಿಳಿಯಬಹುದು: ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಅವರು ಸಂಧ್ಯಾ ವಂದನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿದರು ಮತ್ತು ಅವರು 120 ವರ್ಷ ವಯಸ್ಸಿನವರಾಗಿದ್ದಾಗಲೂ (ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ) ನಿಂತು ಅರ್ಘ್ಯವನ್ನು ನೀಡಿದರು. ಭಟ್ಟರು ತಮ್ಮ ಸಂಧ್ಯಾವಂದನೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಂಪೆರುಮಾಳ್ಗೆ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುವುದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರು. ಆದ್ದರಿಂದ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡುವ ತತ್ವವು ನಾವು ಗೌಪ್ಯವಾದ ಭಾಗವತ/ಭಾಗವತ ಕೈಂಕರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದೇವೆಯೇ ಅಥವಾ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂಬುದನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ (ನಾನು ಸಾಮಾನ್ಯ ಧರ್ಮವನ್ನು ಮಾಡಲು ಬಯಸುತ್ತೇನೋ ಇಲ್ಲವೋ).
- ಈ ತತ್ವವನ್ನು ಪಿಳ್ಳೈ ಲೋಕಾಚಾರ್ಯರು ಶ್ರೀವಚನ ಭೂಷಣ ದಿವ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು 276 ,278 ಸೂತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮಾಮುನಿಗಳು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
- ಸೂತ್ರ 276- ಕೈಂಕರ್ಯವು 2 ವಿಭಾಗಗಳು
- ಸೂತ್ರ 277- ಅಪೇಕ್ಷಣೀಯ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಅನಪೇಕ್ಷಿತ ಕೃತ್ಯಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವುದು ಎರಡು ವರ್ಗಗಳಾಗಿವೆ.
- ಸೂತ್ರಂ 278 – ಅಪೇಕ್ಷಣೀಯ ಮತ್ತು ಅನಪೇಕ್ಷಿತ ಕಾರ್ಯಗಳು ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮ ಮತ್ತು ಆತ್ಮ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಆಧರಿಸಿವೆ. ಈ ಸಣ್ಣ ಸೂತ್ರಕ್ಕಾಗಿ, ಮಾಮುನಿಗಳು ವಿವಿಧ ಅಂಶಗಳನ್ನು ವಿಶ್ಲೇಷಿಸುವ ದೀರ್ಘ ಮತ್ತು ಸಮಗ್ರ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಬರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಕೆಲವು ವಿಭಿನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಕೋಣಗಳಿಂದ ತತ್ವವನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನಂತರ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ “ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವುದು ಅವಶ್ಯಕವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದರೆ, ಅದು ನೇರವಾಗಿ ಭಗವಂತನ (ಮತ್ತು ಪಿರಟ್ಟಿ) ಬಯಕೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅದನ್ನು ಸಮಂಜಸವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ”. ಆದ್ದರಿಂದ ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮವನ್ನು ಇತರರ ಮೇಲಿನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ನಿರ್ವಹಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಉತ್ತಮ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ (ಇದರಿಂದ ಎಲ್ಲರೂ ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ನಡವಳಿಕೆಯಿಂದ ಅಂತಹ ಸುಧಾರಣೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಸುಲಭಗೊಳಿಸುತ್ತಾರೆ).
- ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಪಾಲಿಸಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ನಿತ್ಯ (ದೈನಂದಿನ) ಮತ್ತು ನೈಮಿತ್ತಿಕ (ನಿಯತಕಾಲಿಕ) ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಮಾಡಿದರು, ಅವರು ಎಂದಿಗೂ ಕಾಮ್ಯ ಕರ್ಮಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ – ಆ ಕರ್ಮಗಳನ್ನು ಭೌತಿಕ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ನಿತ್ಯ ಮತ್ತು ನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕರ್ಮಗಳು ಕಡ್ಡಾಯ – ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ಅದನ್ನೇ ಮಾಡದಿರುವುದನ್ನು ಖಂಡಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕಾಮ್ಯ ಕರ್ಮಗಳು ಐಚ್ಛಿಕವಾದವು – ಭೌತಿಕ ಐಶ್ವರ್ಯದ ಹಿಂದೆ ಇರುವವರು ಅಂತಹ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ.
- ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಅವರು ತೋರಿಸಿದ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು ಉತ್ತಮ. ಈ ವಿಷಯದ ಅಡಚನೆಗಳನ್ನು ನೋಡೋಣ.
- ಆಚಾರ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯಂ, ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯಂ ಮತ್ತು ಭಾಗವತ ಕೈಂಕರ್ಯಂ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಬರದ ದಿನಚರಿಯನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು. ಈ 3 ನಮ್ಮ ಸ್ವರೂಪದಲ್ಲಿ ನಿರತವಾಗಿರುವುದು ಸಹಜ. ಈ 3 ಕೈಂಕರ್ಯಗಳ ಗಡಿಯ ಹೊರಗೆ ಏನು ಮಾಡಿದರೂ ಅದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ.
- ಹಿಂದೆ ಹೇಳಿದ 3 ಕೈಂಕರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ, ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯಂ ಮಾತ್ರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಮತ್ತು ಆಚಾರ್ಯ (ಮತ್ತು ಭಾಗವತ) ಕೈಂಕರ್ಯಂ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಎಂದು ಭಾವಿಸಬಾರದು. ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯಂ ನಿರೂಪಾಧಿಕಂ (ನೈಸರ್ಗಿಕ – ಸ್ಪಷ್ಟ ಕಾರಣವನ್ನು ಆಧರಿಸಿಲ್ಲ), ಆಚಾರ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯಂ ಸಹ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿದೆ. ಜೀವಾತ್ಮವು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಅಧೀನವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರಣವಂನಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆಚಾರ್ಯರು/ಭಾಗವತರು ಎಂಪೆರುಮಾನ್ಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಿಯರಾಗಿರುವಂತೆ, ಜೀವಾತ್ಮರಿಗೆ ಅವರ ಕೈಂಕರ್ಯವೂ ಸಹಜ. ಅನುವಾದಕರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಪೆರಿಯ ತಿರುಮೊಳಿ 8.10.3 ರಲ್ಲಿ, ತಿರುಮಂಗೈ ಆಳ್ವಾರ್ ಅವರು ಎಂಪೆರುಮಾನ್ಗೆ ತಿರುಮಂತ್ರದ ಸಾರವನ್ನು (ಅಷ್ಟಾಕ್ಷರಿ) ಘೋಷಿಸಿದರು “ನಿನ್ ತಿರುವೆಟ್ಟೆಳುತ್ತುಂ ಕಱ್ಱು ನಾನ್ ಉಱತುಂ ಉನ್ನಡಿಯಾರ್ಕಡಿಮೈ ಕಣ್ಣಪುರತ್ತುರೈಯಮ್ಮಾನೆ “- ತಿರುಮಂತ್ರದ ಸಾರವನ್ನು ಕಲಿತ ನಂತರ ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಭಕ್ತರ ಸೇವಕ ಎಂದು ಅರ್ಥವಾಯಿತು. ಇದರಿಂದ, ಭಗವಂತನಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಆಚಾರ್ಯ ಮತ್ತು ಭಾಗವತರ ಸೇವಕರಾಗುವುದು ಅತ್ಯಗತ್ಯ ತತ್ವ ಎಂದು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸುಲಭ.
- ಅನೃಸಂಸ್ಯಂ – ಕರುಣೆ. ಲೋಕ ಸಂಗ್ರಹಂ – ಲೋಕ ಕಲ್ಯಾಣ (ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಮೂಲಕ). ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳನ್ನು (ಮೂಲ ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮಂ) ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಅನೃಸಂಸ್ಯಾರ್ಥದಿಂದ (ಸಾರ್ವಜನಿಕರಿಗೆ ಮಹಾನ್ ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿಂದ) ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಲೋಕ ಸಂಗ್ರಹಾರ್ಥದಿಂದಲ್ಲ (ಜಗತ್ತಿನ ಕಲ್ಯಾಣಕ್ಕಾಗಿ ಶಾಸ್ತ್ರದ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು). ಗೀತೆ 3.22 ರಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣನ್ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ನಿಗದಿತ ಕರ್ತವ್ಯಗಳಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಆದರೂ ಅವರು ತಮ್ಮ ವಿವಿಧ ಅವತಾರಗಳಲ್ಲಿ ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೆ ಬದ್ಧವಾಗಿರುವ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗುತ್ತಾರೆ. ಭಾಷಾಂತರಕಾರರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಹಿಂದಿನ ಶ್ಲೋಕ 3.21 ರಲ್ಲಿ, ಭಗವಾನ್ ಅವರು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮಹಾಪುರುಷರು ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ, ಸಾಮಾನ್ಯ ಜನರು ಅಂತಹ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ಮಹಾನ್ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳನ್ನು (ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮಂ) ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿದ್ದರು. ಅನೃಸಂಸ್ಯಂ ಮತ್ತು ಲೋಕ ಸಂಗ್ರಹಂಗಳ ನಡುವಿನ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಉದ್ದೇಶ ಮತ್ತು ವರ್ತನೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿಂದ ಮಾಡುವುದು (ವರ್ಣಾಶ್ರಮ ಧರ್ಮವು ಭೌತಿಕ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಗತ್ಯ ಎಂದು ಭಗವಾನ್ ಅವರ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಆದೇಶಗಳು ಮತ್ತು ನಾಯಕರು ಅದನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕು ಆದ್ದರಿಂದ ಇತರರು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕವಾಗಿ ಪ್ರಗತಿ ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ) ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮಾದರಿಯಾಗಿ ಮಾಡುವುದರಿಂದ (ಅಹಂಕಾರದ ಛಾಯೆ ಇತರರು ಅನುಸರಿಸಲು ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಹೊಂದಲು ನಾನು ಇದನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ).
- ಜೀವಾತ್ಮದ ಸ್ವಭಾವಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೆಯಾಗದ ಆದರೆ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಮಾಡಿದ ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯವು ಕೈಂಕರ್ಯದ ಭಾಗವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವುಗಳನ್ನು ಕೈಂಕರ್ಯದ ಭಾಗವಾಗಿ ಪರಿಗಣಿಸುವುದು ಒಂದು ಅಡಚಣೆಯಾಗಿದೆ. ಭಾಷಾಂತರಕಾರರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಜೀವಾತ್ಮದ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಭಾವವು ಭಗವಂತ/ಭಾಗವತರನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದು – ಕೇವಲ ಸಹಾನುಭೂತಿಯಿಂದ (ಶಾಸ್ತ್ರದಲ್ಲಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಉಲ್ಲೇಖವಿಲ್ಲದೆ) ಹೊರಗೆ ಮಾಡುವ ಯಾವುದೇ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಸ್ವತಃ ಕೈಂಕರ್ಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು.
- ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ನಮ್ಮ ಮುಂದೆ ಇರುವಾಗ (ಮೆರವಣಿಗೆಯ ಭಾಗವಾಗಿ ಅಥವಾ ಸಭೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಅವರ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ), ಒಬ್ಬರು ಆ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಕೊಡಬಾರದು ಮತ್ತು ಇತರರ ಬಗ್ಗೆ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಎತ್ತಿ ತೋರಿಸುವ ಸಾಮಾನ್ಯ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು (ಸಂಧ್ಯಾ ವಂದನೆ ಇತ್ಯಾದಿ) ಮಾಡಬಾರದು. ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ತನ್ನ ಸನ್ನಿಧಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿದ ನಂತರವೇ, ಒಬ್ಬರು ಅವನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ತಮ್ಮ ದಿನಚರಿಗಳಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಬೇಕು. ಅನುವಾದಕರ ಟಿಪ್ಪಣಿ: ಇದನ್ನು ಪರಮ ಸಂಹಿತೆಯಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ “ ಯೇನ ಯೇನ ಧಾತಾ ಗಚ್ಚತಿ ತೇನ ತೇನ ಸಹ ಗಚ್ಚತಿ” – ಪರಮಾತ್ಮನು ಎಲ್ಲಿಗೆ ಹೋದರೂ ಆತನ ಭಕ್ತರು (ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತಾತ್ಮರು) ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದನ್ನು ಮೊದಲು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದಂತೆ ಭಟ್ಟರ ಜೀವನದಿಂದ ತಿಳಿಯಬಹುದು. ಅವರು ಒಮ್ಮೆ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಅವರನ್ನು ಅಭಿನಂದಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಮತ್ತು ಸಂಧ್ಯಾ ವಂದನೆಯ ಸಮಯ ಬಂದಾಗ, ಒಬ್ಬ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಭಟ್ಟರಿಗೆ ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ನೆನಪಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭಟ್ಟರು ಉತ್ತರಿಸುತ್ತಾರೆ “ನಾನು ನೇರವಾಗಿ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ಕಾರಣ ಸಂಧ್ಯಾ ವಂದನೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರೆ, ಚಿತ್ರ ಗುಪ್ತನ್ (ಯಮ ಧರ್ಮರಾಜರ ಸಹಾಯಕ) ಇದನ್ನು ಪಾಪವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವುದಿಲ್ಲ”. ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಮೆರವಣಿಗೆಗೆ ಹೊರಟಾಗ, ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಅವನ ರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಅವನೊಂದಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಮತ್ತು ಅವನು ತನ್ನ ಸನ್ನಿಧಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುವವರೆಗೆ ಅವನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರ ಪ್ರಕಾರ, ಕೈಂಕರ್ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವಾಗ, ಒಬ್ಬರು ಕರ್ಮಅನುಷ್ಟಾನಗಳನ್ನು ವಿಳಂಬಗೊಳಿಸಬಹುದು.
- ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಭಗವಾನರ ದೈವಿಕ ಗುಣಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಲು/ಆಸ್ವಾದಿಸಲು ತೊಡಗಿರುವಾಗ ಸಂಧ್ಯಾ ವಂದನೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಗೋಷ್ಟಿಯನ್ನು ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಬಿಡುವಂತಿಲ್ಲ. ಪರರ ಶ್ರೇಯೋಭಿವೃದ್ಧಿಗಾಗಿ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಮಾಡಲಾಗಿದ್ದರೂ, ಅದನ್ನು ಮಾಡಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಭಗವತ್/ಭಾಗವತ ಅನುಭವವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುವ ವೆಚ್ಚ.
- ಪ್ರಪನ್ನರಿಗೆ, ಭಗವಾನ್ ಮಾತ್ರ ಉಪಾಯಮ್. ಆದ್ದರಿಂದ, ಅನೇಕ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವಾಗ, ಒಬ್ಬರು ಅವುಗಳನ್ನು ಉಪಾಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಬಾರದು ಆದರೆ ಅವೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಕೈಂಕರ್ಯವಾಗಿ ಮಾಡಬೇಕು. ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಯಾವುದೇ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದೆ ಅವುಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು ಮತ್ತು ಜೀವಾತ್ಮವು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಈ ಅಂಶಗಳು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿರುತ್ತವೆ. ಈ ಅಂಶಗಳು :
- ಊರ್ಧ್ವ ಪುಂಡ್ರಗಳನ್ನು ಅನ್ವಯಿಸುವುದು (ತಿರುಮನ್/ಶ್ರೀಚೂರ್ನಂ )
- ತೀರ್ಥಂ, ಪ್ರಸಾದ, ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸುವುದು
- ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಅವರ ಪಾದಕಮಲಗಳನ್ನು ತೊಳೆಯುವುದು (ತಿರುವಾರಾಧನೆಯ ಭಾಗವಾಗಿ)
- ದಿವ್ಯ ಪ್ರಬಂಧ ಪಾಸುರಂಗಳನ್ನು ಪಠಿಸುವುದು
- ದೀಪಗಳನ್ನು ಬೆಳಗಿಸುವುದು (ದೇವಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿ, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಪೆರುಮಾಳ್ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ, ಇತ್ಯಾದಿ)
- ಮಾಲೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ಗೆ ಅರ್ಪಿಸುವುದು
- ಭಗವತ್ ಕೈಂಕರ್ಯಕ್ಕಾಗಿ ಹೂವುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಉದ್ಯಾನವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದು
- ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದು
- ದಿವ್ಯ ಪ್ರಬಂಧಂ, ರಹಸ್ಯ ಗ್ರಂಥಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವುದು ಮತ್ತು ಕಲಿಸುವುದು
- ನಮ್ಮ ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ಮಾಡದ ಕಾರ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗುವುದು. ಈ ತತ್ವವನ್ನು ಸೂಚಿಸುವ ತಿರುಪ್ಪಾವೈ 2ನೇ ಪಾಸುರಂನಲ್ಲಿ ಆಂಡಾಳ್ ನಾಚಿಯಾರ್ “ಚೆಯ್ಯ್ಯಾತನ ಚೆಯ್ಯೋಂ” ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.
- ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಮಾಡುವುದನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಯಾವುದೇ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಮಾಡಬಾರದು.
- ಒಬ್ಬನು ತನಗೆ ಹಿತವಾದದ್ದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಭಗವಂತನ ಪ್ರಸನ್ನತೆಗಾಗಿ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ತಿರುವಾಯ್ಮೊಳಿ 2.9.4 ರಲ್ಲಿ “ತನಕ್ಕೇಯಾಗ ಎನೈ ಕೊಳ್ಳುಂ ಈಧೆ ” – ದಯವಿಟ್ಟು ನಿಮ್ಮ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ನನ್ನನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಿಮ್ಮ ಸೇವೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ (ಭಗವಂತನ ಆನಂದಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿರದ ಯಾವುದನ್ನೂ ನಾನು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ – ಯಾವುದೇ ಇರಬಾರದು. ಕೈಂಕರ್ಯಂ ಮಾಡುವಾಗ ಸ್ವಯಂ ಬಯಕೆ). ಇಳಯ ಪೆರುಮಾಳ್ (ಲಕ್ಷ್ಮಣನ್) ಅವರು ಶ್ರೀರಾಮ ಮತ್ತು ಸಿತಾ ಪಿರಾಟ್ಟಿ ಅವರಿಗೆ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ತಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗುವ ಸೇವೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಆದೇಶಿಸುವಂತೆ ವಿನಂತಿಸಿದರು. ಆಂಡಾಳ್ ನಾಚಿಯಾರ್ ಅವರು ತಿರುಪ್ಪಾವೈ “ಮರ್ರೈ ನಮ್ ಕಾಮಂಗಳ್ ಮರ್ರು” ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಅದೇ ವಿಷಯಕ್ಕಾಗಿ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಹೀಗಾಗಿ, ಈ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಭಗವಂತನ ಆನಂದವನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿ ಎಲ್ಲಾ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳನ್ನು (ಭಗವತ್ ಅಜ್ಞಾ ಕೈಂಕರ್ಯಗಳು, ಅಂದರೆ, ನಿತ್ಯ/ನೈಮಿತ್ತಿಕ ಕರ್ಮಅನುಷ್ಟಾನಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ) ಮಾಡುವ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದ್ದೇವೆ. ಪ್ರತಿಯಾಗಿ ಏನನ್ನಾದರೂ ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಹೇಗೆ ಮಾಡಬಾರದು ಎಂಬುದನ್ನು ನಾವು ನೋಡಿದ್ದೇವೆ – ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಕೈಂಕರ್ಯದಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿರುವುದು ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಮಾತ್ರ ಕೈಂಕರ್ಯವನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು.
ಮುಂದಿನ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ನಾವು ಮುಂದಿನ ವಿಭಾಗವನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಅನುವಾದ : ಅಡಿಯೇನ್ ರಂಗನಾಯಕಿ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸಿ
ಮೂಲ : https://granthams.koyil.org/2014/01/virodhi-pariharangal-10/
ಅರ್ಖೈವ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ : https://granthams.koyil.org/
ಪ್ರಮೇಯಂ (ಲಕ್ಷ್ಯ) – https://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಂ (ಶಾಸ್ತ್ರ ) – https://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ) – https://acharyas.koyil.org