ஸ்ரீ: ஸ்ரீமதே சடகோபாய நம: ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நம: ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நம: ஸ்ரீ வாநாசல மஹாமுநயே நம:
<< பிள்ளை லோகாசார்யர் – ஸ்ரீவசன பூஷணம் அனுபவம் – அறிமுகம் பகுதி 2
நாம் ஐப்பசியில் திருவவதரித்த ஆழ்வார் ஆசார்யர்கள் மாஹாத்ம்யங்களை அநுபவித்து வரும் க்ரமத்தில் இப்போது பிள்ளை லோகாசார்யரின் ஸ்ரீவசன பூஷண திவ்ய சாஸ்த்ரத்தை இதற்கு மாமுனிகள் அருளிச்செய்த விசத விபுல வ்யாக்யான அவதாரிகையைத் தொடர்ந்து அநுபவிக்க ப்ராப்தமாகிறது.
பிள்ளை லோகாசார்யரின் ஸ்ரீவசன பூஷண திவ்ய சாஸ்த்ரத்துக்கு மாமுனிகள் அருளிச்செய்த வ்யாக்யான அவதாரிகையின் மூன்றாம் பகுதி அநுபவிக்கலாகிறது.
தீர்க்க சரணாகதி எனப்படும் திருவாய்மொழி போலே இப்ப்ரபந்தமும் த்வய விவரணமாய் அமைந்துள்ளது. திருவாய்மொழியில் த்வயம் பின்வருமாறு விளக்கப்பட்டுள்ளது:
- திருவாய்மொழி முதல் மூன்று பத்துகளும் த்வயத்தில் இரண்டாம் பகுதியான உபேயத்தை விவரிக்கும்.
- திருவாய்மொழியின் அடுத்த மூன்று பத்துகள் (நாலு முதல் ஆறு வரை) த்வயத்தில் முதல் பகுதியான உபாயத்தை விவரிக்கும்.
- திருவாய்மொழியின் இறுதி நாலு பத்துகள் (ஏழு முதல் பத்து வரை) விளக்கும் அர்த்தங்கள்:
- சேதனர்களை உய்விக்க எம்பெருமானிடம் உள்ள திருக்கல்யாண குணங்கள்
- ஆத்ம ஆத்மீயங்களிடம் நம்மாழ்வார்க்குள்ள பற்றற்ற தன்மை
- நம்மாழ்வார்க்கும் எம்பெருமானுக்குமுள்ள நித்ய ஸம்பந்தம்
- நம்மாழ்வார் ப்ராப்யத்தை (தாம் பெற வேண்டிய பேறு, கைங்கர்யம்) எப்போதும் நினைத்துக் கொண்டே இருக்கும் தன்மை
ஸ்ரீவசன பூஷணத்திலும் இவையே விளக்கப்படுகின்றன:
ஆறு ப்ரகரணங்கள் எனும் பகுப்பில்:-
- முதல் மூன்று ப்ரகரணங்கள் த்வயத்தின் முதல் பகுதியை விளக்குவன
- முதலில் பிராட்டியின் புருஷகார வைபவம், (அவள் எம்பெருமானிடம் சேதன ரக்ஷணத்துக்குச் செய்யும் சிபாரிசு)
- எம்பெருமானே உபாயம் (வழி , ப்ராபகம்) என்பது
- எம்பெருமானே உபாயம் என்றிருக்கும் ப்ரபன்னர் நிஷ்டை
- பகவத் கைங்கர்யம் ஒன்றிலேயே ஊன்றியிருக்குமவர்கள் நிலையை விவரிக்கும்போது த்வயத்தின் இரண்டாம் பகுதி விளக்கப் படுகிறது
- மீதியுள்ள மூன்று ப்ரகரணங்களில்
- நாலாம் ப்ரகரணத்தில் த்வயத்தைத் தமக்கு உபதேசிக்கும் ஆசார்யரிடம் சிஷ்யன் இருக்கும் இருப்பு சொல்லப்படுகிறது
- ஐந்தாம் ப்ரகரணத்தில் சிஷ்யனின் மஹா விச்வாஸம் எம்பெருமானின் நிர்ஹேதுக க்ருபையால் ஏற்படுகிறது எனப்படுகிறது
- ஆறாம் ப்ரகரணத்தில் த்வயத்தின் இரு பகுதிகளிலும் உபேயம் உபாயம் என்று காட்டப் பட்டவை இரண்டுமே தமக்குத் தம் ஆசார்யரே எனும் ஸாரம் காட்டப் படுகிறது
ஒன்பது ப்ரகரணங்களாகப் பகுக்கும்போது:
த்வயத்தில் முதல் வாக்யத்திலுள்ள “ப்ரபத்யே” என்பது எம்பெருமானை உபாயமாகப் பற்றுவது (வழி) சொல்வதனால் கர்ம ஞான பக்தி யோகங்களாகிய மற்றவை முழுமையாகத் தள்ளப்பட்டது புலனாகும். இப்படி ப்ரபத்தி பண்ணினவர்க்கே ப்ரபன்ன திநசர்யை அமைகிறது. த்வய மஹா மந்த்ர உபதேசம் செய்தவரே ஆசார்யர் ஆவார். ஆக இவ்வளவால் திருவாய்மொழியும் ஸ்ரீவசன பூஷணமும் ஒரே தத்வத்தை விளக்குகின்றன என்றாயிற்று.
மேலும் த்வயத்தை விளக்கும் இந்த ப்ரபந்தம், திருமந்த்ரம் சரமச்லோகம் இவற்றையும் விளக்குகிறது என்பதைக் காண்போம்:
முதலில் திருமந்த்ர அர்த்தம் விளக்கப் படுகிறது :
- (ஸூ 73) ”அஹமர்த்தத்துக்கு” முதல் (ஸூ 77) “அடியான் என்றிறே” வரை மற்றும் ஸூ 111ல் “ஸ்வரூப ப்ரயுக்தமான தாஸ்யமிறே ப்ரதானம்” என்றதில் ப்ரணவம் விளக்கப் படுகிறது.
- (ஸூ 71) ”ஸ்வயத்ந நிவ்ருத்தி”, (ஸூ 180) “தன்னைத் தானே முடிக்கையாவது” முதல் (ஸூ 243) ”இப்படி ஸர்வ ப்ரகாரத்தாலும்” வரை, “நம:” விளக்கப்படுகிறது.
- (ஸூ 72) ”பரப்ரயோஜன ப்ரவ்ருத்தி”, (ஸூ 80) “உபேயத்துக்கு இளைய பெருமாளையும்”, (ஸூ 281) ”கைங்கர்யம் தான் பக்தி மூலம் அல்லாதபோது” ஆகிய ஸூத்ரங்கள் முதல் “நாராயணாய” விளக்கப்படுகிறது.
அடுத்து சரம ச்லோகம் விளக்கப் படுகிறது:
- (ஸூ 43)”அஞ்ஞானத்தாலே”, (ஸூ 115) ”ப்ராபகாந்தர பரித்யாகத்துக்கும்” ஆகிய ஸூத்ரங்கள் முதல், எல்லா உபாயங்களையும் கைவிடுவதை விவரிக்கும்.
- (ஸூ 55) ”இது தனக்கு ஸ்வரூபம்”, (ஸூ 66) “ப்ராப்திக்கு உபாயம் அவன் நினைவு” ஆகிய ஸூத்ரங்கள் முதல் எம்பெருமான் ஒருவனே புகல், வழி என்பதைக் காட்டும். இது “மாம் ஏகம் சரணம்” என்பதன் விளக்கம்.
- (ஸூ 134) ”ப்ரபத்தி உபாயத்துக்கு” முதல் சரணாகதியின் விசேஷத் தன்மை காட்டும். இது “வ்ரஜ” சொல்லை விளக்கும்.
- (ஸூ 143 )”அவனிவனை” முதல் (ஸூ 148) ”ஸ்வாதந்தர்யத்தாலே வரும் பார தந்தர்யம் ப்ரபலம்” வரை எம்பெருமான் பூர்ண ஸ்வதந்த்ரன், சரணடைந்த ஜீவாத்மாவை எல்லாப் பாவங்களையும் க்ஷமித்து ஏற்பவன் என்பதை “அஹம் த்வா ஸர்வ பாபேப்யோ மோக்ஷயிஷ்யாமி”என்பதை விளக்குகிறது.
- (ஸூ 402) ”க்ருபா பலமும் அநுபவித்தே அறவேணும்” என்பது எம்பெருமான் க்ருபை கைங்கர்யமாகிற இறுதி பலனைத் தந்தே தீரும், அஞ்ச வேண்டியதில்லை என்கிற, “மா சுச:” என்பதன் பொருளாகும்.
இவ்வாறு ஸ்ரீவசன பூஷணத்துக்கும் திருவாய்மொழிக்கும் இருக்கும் ஒற்றுமையையும் ரஹஸ்ய த்ரயத்தின் அர்த்தத்தை ஸ்ரீவசன பூஷணம் வெளிப்படுத்துகிறது என்பதையும் மாமுனிகளின் இச்சிறந்த அவதாரிகையைக் கொண்டு அனுபவித்துள்ளோம்.
இவ்வாறு பிள்ளை லோகாசார்யரின் ஸ்ரீவசன பூஷணத்துக்கு மாமுனிகள் அருளிய வ்யாக்யான அவதாரிகை நிறைவுற்றது.
மாமுனிகள் உபதேச ரத்தின மாலையில் அறுதியிடுவது போல், இந்த ஸ்ரீவசன பூஷண திவ்ய சாஸ்த்ரத்துக்கு ஈடான ஒரு க்ரந்தம் எங்கும் கிடையாது.
இவற்றில் இருந்து நாம் பிள்ளை லோகாசார்யர், அவரின் ஸ்ரீவசன பூஷணம் மற்றும் முக்யமாக இத்தனை அத்புதமான விளக்கத்தை அருளிச்செய்த மாமுனிகளின் பெருமையில் ஒரு சிறு அம்சத்தை நாம் புரிந்து கொள்ளலாம்.
ஸ்ரீ வசன பூஷணம் ஸேவித்தபின் சேவிக்க வேண்டிய தனியன்கள்:
கோதில் உலகாசிரியன் கூர குலோத்தம தாதர்
தீதில் திருமலையாழ்வார் செழுங்குரவை மணவாளர்
ஓதுபுகழ்த் திருநாவுடைய பிரான் தாதருடன்
போத மணவாள முனி பொன்னடிகள் போற்றுவனே
ஸ்ரீரங்கநாதன் திருமுன்பே மாமுனிகள் காலக்ஷேப கோஷ்டி
பொருள்: குற்றமற்ற பிள்ளை லோகாசார்யர், கூர குலோத்தம தாஸர், குறையொன்றில்லா திருவாய்மொழிப் பிள்ளை, அழகிய மணவாளப் பெருமாள் பிள்ளை (மாமுனிகள் மாதாமஹர்), இவர்களோடு ஞான நிதியான மணவாள மாமுனிகள் பொன்னடிகளைப் போற்றுகிறேன்.
வாழி உலகாசிரியன் வாழி அவன் மன்னு குலம்
வாழி முடும்பை என்னும் மாநகரம்
வாழி மனம் சூழ்ந்த பேரின்பம் மிகு நல்லார்
இனம் சூழ்ந்து இருக்கும் இருப்பு
பிள்ளை லோகாசார்யர் காலக்ஷேப கோஷ்டி
பொருள்: பிள்ளை லோகாசார்யர் போற்றி! அவரின் சிறந்த குலம் போற்றி! அவர் குலத்தவர்களின் நகரமான முடும்பை போற்றி! நல்லோர்களால் சூழப்பட்ட அவரின் கோஷ்டி போற்றி!
ஓதும் முடும்பை உலகாசிரியன் அருள்
ஏதும் மறவாத எம்பெருமான்
நீதி வழுவாச் சிறுநல்லூர் மாமறையோன் பாதம் தொழுவார்க்கு
வாரா துயர்
பொருள்: சிறுநல்லூரில் தோன்றியவர், வேதங்கள் நன்கு கற்றவர், பிள்ளை லோகாசார்யர் கிருபையை அனவரதமும் நினைப்பவராகிய கூர குலோத்தம தாஸரை வணங்குகிறேன்.
அடியேன் சடகோப ராமானுஜ தாஸன்
ஆதாரம் : https://granthams.koyil.org/2013/11/aippasi-anubhavam-pillai-lokacharyar-sri-vachana-bhushanam-3/
வலைத்தளம் – https://granthams.koyil.org/
ப்ரமேயம் (குறிக்கோள்) – https://koyil.org
ப்ரமாணம் (க்ரந்தங்கள்) – https://granthams.koyil.org
ப்ரமாதா (ஆசார்யர்கள்) – https://acharyas.koyil.org
ஸ்ரீவைஷ்ணவக் கல்வி வலைத்தளம் – https://pillai.koyil.org