ఆచార్య హ్రుదయం – 69

ఆచార్య హ్రుదయం

<< చూర్ణిక – 68

చూర్ణిక – 69

అవతారిక
“ఈ ప్రబంధము(తిరువాయిమొళి) వేదము మరియు ఉపబృంహణములకు సామ్యము అని చెప్పారు. వేదమునకు మరియు వేద ఉపబృంహణములకు కొన్ని అలంకారములు కలవు కదా అట్టి అలంకారములు ఈ ప్రబంధమునకు కూడా కలవా”? అని అడుగగా దానికి సమాధానముగా నాయనార్లు “సంస్కృతములో ఉండు ప్రబంధములకు అలంకారములు అనేకములుగా ఉండునట్టు ద్రావిడములో ఉండు దీనికి కూడా అనేక అలంకారములు కలవు” అని చెప్పుచున్నారు.

చూర్ణిక
ఉదాత్తాది పదక్రమజటావాక్యపంచాది పాదవృత్తప్రశ్నకాండాష్టకాధ్యాయాంశ పర్వాది అలఙ్కారంగళ్ పోలే ఎళుత్తు అశై శీర్ పన్దమ్ అడి తొడై నిరై నిరై ఓశై తళైఇనమ్ యాప్పు పా తుఴై ప్పణ్ ఇశై తాళమ్ పత్తు నూఴు ఆయిరమ్ ముతలాన శెయ్ కోలమ్ ఇతుక్కుముణ్డు

సంక్షిప్త వివరణ
ఎలా అయితే సంస్కృత శాస్త్రములకు అనేకములు అయిన గుణములు కలవో అదే రీతిలో ఈ తమిళ ప్రబంధములకు కూడా గుణములు కలవు.

వ్యాఖ్యానము
అనగా – ఉదాత్తాది అని చెప్పడము చేత, ఆది అను పదము చేత, అనుదాత్త, స్వరిత, ప్రాచ్యా చెప్పబడినవి. ఈ ఉదాత్తాది  స్వర విశేషములు, క్రమ, జటా, ప్రశ్న, అష్టకములు విశేషముగా వేదమునకు కలవు. అంశము, పర్వ అను మొదలగు ఉపబృంహణములకు కలవు. పర్వాదిలో ఆది శబ్దము స్కంద మొదలగు వాటిని తెలుపునది. పద, వాక్య, పాద, వృత్త, కాణ్డ, అధ్యాయములు అనునవి వేదము మరియు  ఉపబృంహణములకు కలవు. శ్రీ రామాయణమున ప్రధానమగు భాగములకు కాండములు అని వ్యవహారము కలదు. కౌషీతకి మొదలగు ఉపనిషత్తులలో ఉండు విభాగములకు అధ్యాయములు అని వ్యవహారము కలదు.

ఈ విధముగా వేదములకు మరియు వాటి  ఉపబృంహణములకు గల అలంకారములను చెప్పి ఇక మీద ఆళ్వార్ల యొక్క ప్రబంధములకు గల అలంకారములను వివరించుచున్నారు.

ఎళుత్తు  …

ఎళుత్తు – ఎళుత్తు పదమూడు(13) అక్షరములను కలిగినది అనగా చిన్న మరియు పెద్ద అచ్చులు.

అశై – అశై అనగా నేరశై మరియు నిరై అశై

శీర్ – శీర్ అనగా నాలుగు(4) అశరియ ఉరిచ్చీర్లు, నాలుగు(4) వెణ్బా ఉరిచ్చీర్లు, నాలుగు(4) వంజి ఉరిచ్చీర్లు, పదహారు(16) పొతుచ్చీర్లు, రెండు (2) ఓరశైచ్చీర్లు అనగా మొత్తము ముప్పై(30) శీర్లను సూచించును.

పందము – పందము, తళై రెండూ ఒక్కటే అని ద్రావిడ భాషా పండితుల అభిప్రాయము. ఇక్కడ రెండు చెప్పడము చేత పునరుక్తి దోషము ఏర్పడును అందుచేత రెండిటిలో ఒక దానిని పట్టించుకోనక్కర్లేదు.

అడి – అడి అనగా కుఴళాడి, శిన్దడి, అళవడి, నెడిలడి, కళి నెడిలడి అని అయిదు(5)గా కలదు.

తొడై – తొడై అనగా మోనై, ఇయైపు, ఎదుగై, మురణ్, అళబెడై. ఈ అయిదింటిలో ఎనిమిది విభాగములు కలవు. దీనితో ఇవి మొత్తం నలభై(40). ఇవి కాకుండా అందాదిత్ తొడై, ఇరట్టైత్ తొడై, సెన్దొడై  అని మరో మూడు ఉన్నవి అనగా వీటితో కలుపుకొని మొత్తం నలభై మూడు(43).

నిరై నిరై – నిరై నిరై అనగా నేర్ నిరై నిరై, నిరై నిరై నిరై మొదలగు వాటిని కలిగినది.

ఓశై – ఓశై అనగా శెప్పల ఓశై, అగవలోశై, తుళ్ళల్ ఓశై, తూన్గల్ ఓశై అని నాలుగు(4) విధములను కలిగినది.

తళై – తళై అనగా ఏడింటిని(7) కలిగినది. అవి నేరొన్ఴాశిరియత్ తళై, నిరైయొన్ఴాశిరియత్ తళై, ఇయఴ్చీర్ వెణ్డలై, వెణ్ శీర్ వెణ్డలై, కలిత్తళై, ఒన్ఴియ వన్జిత్ తళై, ఒన్ఴాద వన్జిత్ తళై .

ఇనమ్ – ఇనమ్ మూడు(3) రకాల పద్యములను కలిగినది. అనగా తాళిశై, తుఴై, విరుత్తం.

యాప్పు – యాప్పు అనగా ప్రబంధము(సాహిత్యము)

పా – పా అనునది నాలుగు (4) విధములు – వెణ్బా, ఆసిరియప్పా, కలిప్పా, వన్జిప్పా

తుఴై – తుఴై , ఇనమ్ ఈ రెండూ ఒక్కటే అందుచేతనే మళ్ళీ చెప్పబడినవి, ఏదైనా అర్ధ బేధము కోసము అక్కడ చూచుకొనుము.

పణ్ – పణ్ అనగా ముదిర్ న్ద కుఴిన్జి, నట్టభాషై, నట్ట రాగం, శెన్దిరి, పియన్దై, ఇన్దళమ్, మొదలగు వాటిని కలిగినది.

ఇశై – ఇశై అనగా ఏడింటిని(7) కలిగినది. అవి కుఱళ్, దుక్తం, కైక్కిళై, ఉళై, ఇళి, విళరి, తారమ్. వీటిని నిషాధ, రిషభ, కాన్దార, షట్జ, మధ్యమ, దైవత, పంచమ అని కూడా పిలువబడుతాయి.

తాళమ్ – తాళమ్ అనగా గజకర్ణమ్, చోరగతి, మకరధ్వజం, మొదలగు.  “గజకర్ణచ్ చోరగతిర్ మకరధ్వజ తాళకః లక్ష్మీ కీర్తైః పాణిపాద్ గౌరీ పంచాననస్తధా చతురామ్నాయ తాళశ్చ తాళోయమ్ గరుడధ్వజః సంగీత శాస్త్ర విధ్వత్భిరేతే తాళాః ప్రకీర్తితా”(సంగీత శాస్త్రమున విద్వాంసులచే గజకర్ణమ్, చోరగతి, మకరధ్వజం, లక్ష్మీ కీర్తి, పాణి, పాదం, గౌరి, పంచాననం, చతురామ్నాయం, గరుడధ్వజములు తాళములుగా  చెప్పబడినవి.)

పత్తు – పత్తు(10) అనగా నూరు(100)లో భాగమైనది. అంశ, పర్వ మొదలగు వాటిలో భాగము అయిన అధ్యాయము వంటిది. తిరువాయిమొళి 9.4.11 “ఇప్పత్తుమ్”(ఈ పది(10) పాశురములు) అనియు తిరువాయిమొళి 5.5.11 “ఇవై పత్తుమ్” ( ఈ పది(10) పాశురములు) అని చెప్పినట్టు.

నూఱు – అంశ, పర్వ, కాండ మొదలగు ముఖ్యమైన విభాగముల వలే వంద(100) పాశురముల సమూహములను నూఱు అని పిలిచెదరు. తిరువాయిమొళి 9.4.11 “నూఴే శొన్న”(వందలలో చెప్పబడినవి) అనియు తిరువాయిమొళి 6.7.11 “పత్తు నూఱు”(పది వందలు) అని చెప్పినట్టు.

ఆయిరమ్ – ఆయిరమ్ అనునది ఉత్క్రుష్టమైన విభాగము. శ్రీ రామాయణము బాల కాండ 4. 2 “చతుర్వింశతి సహస్రాణామ్ శ్లోకానామ్”(వాల్మీకి మునులు చెప్పిన ఇరవై నాలుగు వేల(24000) శ్లోకములు)

ముదలాన – ముదలాన అని నాయనార్లు చెప్పడము చేత మొదటి మూడు పత్తులు ఉత్తర ఖండమును వివరించునదియై తరువాత మూడు పత్తులు పూర్వ ఖండమును వివరించునదియై, మిగిలిన మూడు పత్తులు అందుకు ఉపయుక్తములుగా అర్ధములను ప్రతిపాదించునవియై చిట్ట చివరి పత్తు ఫల ప్రాప్తిని తెలుపునదియై ఈ విధముగా దీనిలో ఉండు విభాగములను ఈ విధముగా వివక్షితములు అని తెలుస్తున్నది.

 ముదలాన శైకోలమ్ – ఇత్తుక్కుమ్ ఉణ్దు – తిరువాయిమొళి 4.1.11 “శైకోలత్తాయిరమ్”(అలంకారములతో పరిపూర్ణమయినట్టి ఆయిరమ్) అని చెప్పినట్టు కవిత్వమును గురుంచి చెప్పు అలంకారములు అన్నియూ కొరత లేకుండా ఉండు ఆయిరము అనుటచే సర్వాలంకారములను దీనికి కలవని ఏర్పడుచున్నది.

అడియేన్ పవన్ రామనుజ దాస

మూలము : https://granthams.koyil.org/2024/06/21/acharya-hrudhayam-69-english/

పొందుపరిచిన స్థానము – https://granthams.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – https://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – https://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – https://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – https://pillai.koyil.org

Leave a Comment